адзо́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які прызначаны, служыць для адзолу (у 1 знач.). Адзольны чан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адка́тачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для адкаткі, звязаны з адкаткай. Адкатачны вагон. Адкатачныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпа́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Звязаны з адпалам, прызначаны для адпалу. Адпальныя работы. Адпальная печ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адса́дка, ‑і, ДМ ‑дцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. адсадзіць (у 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запо́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Размешчаны за межамі поля, нівы, якія апрацоўваюцца. Запольныя ўчасткі зямлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затарцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., што.

Спец. Пакрыць тарцамі (гл. тарэц у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затушава́цца, ‑шуецца; зак.

1. Спец. Пакрыцца тушоўкай.

2. перан. Згладзіцца, стаць менш выразным, прыкметным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звышгала́ктыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Спец. Сукупнасць галактык, якая ўтварае адасобленую касмічную сістэму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

варыяэкра́н, ‑а, м.

Спец. Экранны відарыс, які змяняецца пры кінапраекцыі па канфігурацыі і памерах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ве́ктар, ‑а, м.

Спец. Адрэзак прамой, які мае пэўнае становішча і напрамак. Раскладанне вектара.

[Ад лац. vector — які вязе, нясе.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)