аэрапо́ніка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

Спец. Вырошчванне раслін без глебы ў вільготным паветры.

[Ад грэч. aēr — паветра і pónos — работа.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пекці́навы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае ў сабе пекцін або з’яўляецца састаўной часткай пекціну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадво́іць, ‑двою, ‑двоіш, ‑двоіць; зак., што.

Спец. Узараць другі раз. Перадвоіць папар перад сяўбою.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадыскантава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Спец. Зрабіць дысконт (у 1 знач.). Перадыскантаваць вэксалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перазалі́ць, ‑залю, ‑золіш, ‑золіць; зак., што.

Спец. Сапсаваць празмерным заленнем. Перазаліць шкуру. Перазаліць бялізну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсцы́са, ‑ы, ж.

Спец. Адна з трох каардынат, якая паказвае месцазнаходжанне пункта ў прасторы.

[Ад лац. abscissa — адрэзаная, адсечаная.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

біло́нны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да білону (у 2 знач.). Білонная манета.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бункеро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы; Р мн. ‑ровак; ж.

Спец. Тое, што і бункераванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валачэ́нне, ‑я, н.

Спец. Апрацоўка металу шляхам працягвання праз конусападобныя адтуліны. Валачэнне дроту, труб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вапнава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; незак., што.

Спец. Уносіць у глебу вапну. Вапнаваць падзолістую глебу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)