планісфе́ра, ‑ы, ж.

Спец. Карта зямной або нябеснай сферы ў выглядзе паўшар’яў. Зямная планісфера.

[Лац. planum — паверхня, плоскасць і spháira — шар.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

планкто́навы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да планктону, які з’яўляецца планктонам. Планктонавыя арганізмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

планша́йба, ‑ы, ж.

Спец. Прыстасаванне, якім заціскаюць дэталі ў час апрацоўкі на металарэзных станках.

[Ням. Planscheibe.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плацінава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак. і незак., што.

Спец. Пакрыць (пакрываць) тонкім слоем плаціны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плюр, ‑у, м.

Спец. Тонкая празрыстая папера, накрытая клеевым слоем, якая ўжываецца ў літаграфіі.

[Фр. pelure.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поліўрэта́навы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да поліурэтану. // Зроблены з поліурэтану. Поліурэтанавае пакрыццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поліфані́я, ‑і, ж.

Спец. Адначасовае спалучэнне ў вакальным або інструментальным творы некалькіх галасоў; многагалоссе.

[Грэч. polyphōnia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праекты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да праекцыі (у 1 знач.). Праектыўная геаметрыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акрэдыты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да акрэдытыва. Акрэдытыўнае даручэнне. Акрэдытыўная форма разліку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

актывава́ць, ‑тывую, ‑тывуеш, ‑тывуе; зак. і незак., што.

Спец. Зрабіць (рабіць) актывацыю чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)