ізатэрмі́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да ізатэрмы. Ізатэрмічныя лініі.
2. Які захоўвае, мае аднолькавую тэмпературу. Ізатэрмічны склад. Ізатэрмічны вагон.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
калі́йны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да калію. Калійная прамысловасць. Калійны камбінат. // Які змяшчае ў сабе калій. Калійныя солі. Калійныя ўгнаенні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гідраэнергеты́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да гідраэнергетыкі. Гідраэнергетычныя даследаванні.
2. Які мае адносіны да воднай энергіі. Гідраэнергетычныя рэсурсы краіны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
агульнатэарэты́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае агульнае тэарэтычнае значэнне; які ахоплівае асноўныя тэарэтычныя пытанні пэўнай галіны ведаў. Агульнатэарэтычныя прынцыпы. Агульнатэарэтычныя пытанні мовазнаўства.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
азо́тны, ‑ая, ‑ае.
Які мае дачыненне да азоту. Азотная прамысловасць. Азотны завод. // Які мае ў сабе азот. Азотнае ўгнаенне. Азотная кіслага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
веснавы́, ‑ая, ‑ое.
Які мае адносіны да вясны. Веснавыя дні. Веснавыя кветкі. // Які адбываецца вясной. Веснавая навальніца. Веснавая сяўба. Веснавыя канікулы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́мерлы, ‑ая, ‑ае.
Які вымер, не пакінуўшы патомства (пра род, сямейства і пад.). Момант — вымерлая жывёліна. // Які знік, перавёўся (пра расліны).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
высакапро́бны, ‑ая, ‑ае.
Які мае высокую пробу (пра золата, серабро 72‑й пробы і вышэй). // перан. Разм. Які вызначаецца высокімі якасцямі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
радо́навы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да радону. // Які змяшчае ў сабе радон. Радонавая вада. // Звязаны з прымяненнем радону. Радонавыя вапны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
саматы́чны, ‑ая, ‑ае.
Спец.
1. Які мае адносіны да сомы. Саматычныя клеткі.
2. Які мае адносіны да цела; цялесны. Саматычная мускулатура.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)