небескары́слівы, ‑ая, ‑ае.
Які выяўляе асабістую зацікаўленасць, разлік у чым‑н.; які мае выгаду ад чаго‑н. Небескарыслівы чалавек. Небескарыслівая дапамога.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
незабяспе́чаны, ‑ая, ‑ае.
1. Які не мае дастатковых сродкаў для існавання. Незабяспечаны чалавек.
2. Які не мае забеспячэння. Незабяспечанае грашовае абавязацельства.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нерэгуля́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Які адбываецца з перапынкамі; непастаянны. Нерэгулярныя заняткі.
2. Такі, які арганізуецца, склікаецца па меры неабходнасці. Нерэгулярнае войска.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нязмы́ўны, ‑ая, ‑ае.
1. Які цяжка або немагчыма змыць. Нязмыўны вугальны пыл.
2. перан. Такі, які нельга апраўдаць, загладзіць. Пязмыўная ганьба.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перадвае́нны, ‑ая, ‑ае.
Які бывае перад вайной, папярэднічае вайне. Перадваеннае палітычнае становішча. // Які быў да вайны, даваенны. Перадваенны перыяд. Перадваенныя пяцігодкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
піто́к, ‑тка, м.
Разм. Чалавек, які любіць і можа выпіць многа спіртных напіткаў. [Галя:] — Вы ж ведаеце, які з мяне піток. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кісларо́дны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да кіслароду. Кіслародны пах. // Які прызначаны для вырабу кіслароду. Кіслародны цэх.
•••
Кіслародная падушка гл. падушка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ко́лавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да кола. Колавы след.
2. Які перамяшчаецца з дапамогай колаў. Колавы трактар. Колавы параход.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
радо́навы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да радону. // Які змяшчае ў сабе радон. Радонавая вада. // Звязаны з прымяненнем радону. Радонавыя вапны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
саматы́чны, ‑ая, ‑ае.
Спец.
1. Які мае адносіны да сомы. Саматычныя клеткі.
2. Які мае адносіны да цела; цялесны. Саматычная мускулатура.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)