нектарано́сны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да раслін, што выдзяляюць нектар (цукрысты сок).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неправаздо́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які не мае юрыдычных правоў і няздольны несці юрыдычныя абавязкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыдыха́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які вымаўляецца з прыдыханнем (пра зычныя гукі). Прыдыхальны гук г.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыціскны́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Які служыць для прыціскання, з’яўляецца прыціскачом. Прыціскная лапка. Прыціскная гайка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паніжа́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які служыць, прызначаны для паніжэння напружання электрычнага току. Паніжальная падстанцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паралагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да паралагізму, які з’яўляецца паралагізмам. Паралагічны вывад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парапераграва́льнік, ‑а, м.

Спец. Апарат у кацельным агрэгаце, прызначаны для атрымання перагрэтай пары ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасы́л, ‑у, м.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. пасылаць — паслаць ​1 (у 3, 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́ўзны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да паўзы (у 3 знач.). Паўзны знак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пікета́ж, ‑у, м.

Спец. Выбар пунктаў на мясцовасці і адзначэнне іх калкамі пры нівеліраванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)