кілаграмаме́тр, ‑а, м.

Адзінка вымярэння энергіі (работы), роўная рабоце, што затрачваецца для падняцця масы ў 1 кілаграм на вышыню 1 метр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кінапанара́ма, ‑ы, ж.

1. Панарамны кінафільм. // Кінатэатр для дэманстрацыі панарамных кінафільмаў.

2. Кінафільм з шырокім і шматгранным паказам якіх‑н. падзей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кісларо́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кіслароду. Кіслародны пах. // Які прызначаны для вырабу кіслароду. Кіслародны цэх.

•••

Кіслародная падушка гл. падушка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́ксавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да коксу. Коксавая вытворчасць. // Прызначаны для каксавання. Коксавыя батарэі. Коксавая печ.

•••

Коксавы газ гл. газ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крупяны́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да круп, прызначаны для іх вырабу. Крупяная прамысловасць. Крупяныя культуры. // Прыгатаваны з круп. Крупяны суп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыстасава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прыстасавання, з’яўляецца прыстасаваннем, служыць для прыстасавання. Прыстасавальныя ўласцівасці. Прыстасавальны працэс. Прыстасавальныя змены. Прыстасавальная афарбоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэзерваты́ў, ‑тыва, м.

1. Уст. Засцерагальны сродак ад чаго‑н.

2. Прыстасаванне, якое прымяняецца для засцеражэння ад цяжарнасці і венерычных хвароб.

[Ад лац. praeservare — папярэджваць, засцерагаць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

псеўдапо́дыі, ‑ый; адз. псеўдаподыя, ‑і, ж.

Часовыя тонкія адросткі пратаплазмы, якія выпускаюцца целам шматлікіх прасцейшых жывёлін для перамяшчэння і захоплівання ежы.

[Ад грэч. pseudes — выдуманы і pous (podos) — нага.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пыласо́с, ‑а, м.

Апарат для ачышчэння ад пылу памяшканняў, адзення, мэблі і пад. У калідоры правадніца пыласосам чысціла дывановую дарожку. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радыётэлефо́н, ‑а, м.

Сукупнасць перадавальнай і прыемнай апаратуры для тэлефоннай сувязі па радыё. [Пашка:] — Васіль Макаравіч, вас выклікае к радыётэлефону Масква. Шчарбатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)