павято́вы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да павета, абслугоўвання павета. Павятовыя ўстановы. Павятовы ўрач. // Які з’яўляецца галоўным у павеце. Павятовы горад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падатко́вы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да падатку, падаткаў. Падатковая сістэма. Падатковае абкладанне. // Які размяркоўвае і збірае падатак, падаткі. Падатковы інспектар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
насле́дны, ‑ая, ‑ае.
1. Які з’яўляецца наследнікам прастола, улады. Наследны прынц. Наследны князь.
2. Уст. Які перадаецца ў спадчыну. Наследнае права.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
небескары́слівы, ‑ая, ‑ае.
Які выяўляе асабістую зацікаўленасць, разлік у чым‑н.; які мае выгаду ад чаго‑н. Небескарыслівы чалавек. Небескарыслівая дапамога.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
незабяспе́чаны, ‑ая, ‑ае.
1. Які не мае дастатковых сродкаў для існавання. Незабяспечаны чалавек.
2. Які не мае забеспячэння. Незабяспечанае грашовае абавязацельства.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
патро́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да патрона 1. Патронны завод. Патронная гільза. // Прызначаны для патронаў. Патронная скрынка. // Які зараджаецца патронамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паўме́сячны, ‑ая, ‑ае.
Які працягваецца паўмесяца. Паўмесячны адпачынак. // Разлічаны на паўмесяца. Паўмесячная праграма. Паўмесячны план. // Які належыць за паўмесяца. Паўмесячная зарплата.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
піто́к, ‑тка, м.
Разм. Чалавек, які любіць і можа выпіць многа спіртных напіткаў. [Галя:] — Вы ж ведаеце, які з мяне піток. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прагно́зны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да прагнозу; заснаваны на прагнозе. Прагнозныя карты. // Які вызначаецца на аснове прагнозу. Прагнозныя залежы руды.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прадстаўні́чы, ‑ая, ‑ае.
1. Які складаецца з чыіх‑н. прадстаўнікоў, выбарны. Прадстаўнічы орган.
2. Які прадстаўляе, выражае, адстойвае чые‑н. інтарэсы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)