Verbum

анабіёз, -у, м. (спец.).

Рэзкае запавольванне або спыненне жыццёвых працэсаў у арганізме з наступным аднаўленнем іх пры спрыяльных умовах.

|| прым. анабіяты́чны, -ая, -ае і анабіёзны, -ая, -ае.

аната́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж. (спец.).

Кароткая характарыстыка кнігі, артыкула і пад., якая ў асноўным перадае іх змест, дае ацэнку.

А. падручніка.

|| прым. анатацы́йны, -ая, -ае.

а́ўра, -ы, ж. (спец.).

1. Ззянне вакол галавы, цела, якое паказваецца як німб, арэол і ўяўляецца як праява душы, духу.

2. У парапсіхалогіі: тое, што і біяполе.

абагрэ́цца, -рэ́юся, -рэ́ешся, -рэ́ецца; зак.

Сагрэцца, зрабіцца цёплым.

А. каля печы.

Пакой абагрэўся.

|| незак. абаграва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. абагрэ́ў, -рэ́ву, м. (спец.) і абаграва́нне, -я, н.

абката́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́ецца; зак.

1. Стаць роўным, гладкім; утрамбавацца ад язды.

Дарога абкаталася.

2. Прайсці абкатку (спец.).

Машына абкаталася.

|| незак. абка́твацца, -аецца.

рыбахо́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Прыстасаванне для самастойнага праходу рыбы цераз штучныя і натуральныя перашкоды (плаціны, вадаспады і інш.).

|| прым. рыбахо́дны, -ая, -ае.

рэцэпту́ра, -ы, ж. (спец.).

1. Раздзел фармацыі, які займаецца правіламі выпісвання рэцэптаў.

2. Спосаб прыгатавання лекавых рэчываў, якіх-н. сумесей.

|| прым. рэцэпту́рны, -ая, -ае (да 2 знач.).

сакрэ́т², -у, М -рэ́це, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Рэчыва, якое выпрацоўваецца клеткамі розных залоз, неабходнае для жыццёвых функцый арганізма.

С. шчытападобнай залозы.

|| прым. сакрато́рны, -ая, -ае.

сма́льта, -ы, ДМ -льце, ж. (спец.).

Каляровае непразрыстае шкло ў выглядзе кубікаў або пласцінак, якое выкарыстоўваецца пры мазаічных работах.

Карціна са смальты.

|| прым. сма́льтавы, -ая, -ае.

стані́на, -ы, мн. -ы, -ні́н, ж. (спец.).

1. Аснова, на якой манціруюцца асобныя часткі машыны або станка.

2. Станок (у 3 знач.), лафет.

|| прым. стані́нны, -ая, -ае.