Verbum

арэапа́г, ‑а, м.

Вышэйшы орган судовай і палітычнай улады ў Старажытных Афінах. // перан. Сход аўтарытэтных асоб для рашэння якіх‑н. пытанняў.

[Грэч. Áreios págos — узгорак бога вайны Арэса ў Старажытных Афінах.]

асабня́к, ‑а, м.

Дом багатага ўласніка, пабудаваны асобна для адной сям’і. Белы двухпавярховы асабняк.. быў аддзелены ад вуліцы нешырокім палісаднікам. Маўр.

задра́йка, ‑і, ДМ ‑драйцы; Р мн. ‑драек; ж.

Адкідны болт з гайкай, які служыць для закрывання ілюмінатараў, люкаў і пад.

заку́сачны, ‑ая, ‑ае.

Які адносіцца да закускі, з’яўляецца закускай (у 2 знач.). Закусачныя вырабы. Закусачная каўбаса. // Прызначаны для закусак. Закусачныя талеркі.

за́кут, ‑а, М ‑куце, м.

Абл. Адгароджанае ў хляве месца для жывёлы (звычайна дробнай). [Парасё] рохкала ў закуце, зашыўшыся ў салому. Лупсякоў.

замашны́, ‑ая, ‑ое.

Ёмкі, важкі, зручны для замаху. Замашны венік. Замашны серп. □ Ракуцька.. хапіў замашны кій і пагнаўся за Паліводскім. Чорны.

абарда́ж, ‑у, м.

Старадаўні спосаб марскога бою — счэпліванне свайго судна з варожым для рукапашнай схваткі.

•••

Браць (узяць) на абардаж гл. браць.

[Фр. abordage.]

абмало́ць, ‑мялю, ‑мелеш, ‑меле.

Разм. Мелючы, зрабіць прыдатным для мліва. Пакуль што на жорнах малоць нельга: іх абавязкова трэба абмалоць. Сіпакоў.

дыпло́мны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да дыплома.

2. Выкананы для атрымання дыплома (у 1 знач.). Дыпломны праект. Дыпломная работа.

дыскваліфікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак. і незак., каго-што.

Кніжн. Пазбавіць (пазбаўляць) кваліфікацыі, прызнаць (прызнаваць) няздольным, непрыгодным для пэўнай работы, спецыяльнасці.