Verbum

прызёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Удзельнік спаборніцтва, які атрымаў прыз¹.

П. рэспубліканскага першынства.

|| ж. прызёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).

|| прым. прызёрскі, -ая, -ае.

прыма́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Зяць, прыняты ў сям’ю жонкі, які жыве ў доме жонкі.

|| прым. прыма́чы, -ая, -ае і прыма́цкі, -ая, -ае.

Прымачы хлеб — сабачы (прымаўка).

пры́мус, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прыбор для награвання і прыгатавання ежы з помпай, якая падае гаручае (газу) у гарэлку.

Шыпеў п. на кухні.

|| прым. пры́мусны, -ая, -ае.

прыхо́д², -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Абшчына вернікаў, якая належыць да адной царквы (у 2 знач.).

Ён не тутэйшага прыхода.

|| прым. прыхо́дскі, -ая, -ае.

Прыходская школа.

пята́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

Манета ці сума ў 5 капеек.

|| памянш. пятачо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

|| прым. пятако́вы, -ая, -ае і пятачко́вы, -ая, -ае.

пяціго́ддзе, -я, мн. -і, -яў, н.

1. Тэрмін у 5 гадоў.

2. чаго. Гадавіна падзеі, якая адбылася 5 гадоў таму назад.

П. адкрыцця музея.

|| прым. пяцігадо́вы, -ая, -ае.

жыле́ц, -льца́, мн. -льцы́, -льцо́ў, м.

Асоба, якая жыве ў доме, кватэры; жыхар.

Жыльцы дома.

Здаць жыльцу пакой.

|| ж. жылі́ца, -ы, мн. -ы, -ліц.

|| прым. жыльцо́ўскі, -ая, -ае.

зачы́н, -у, м.

1. Пачатак чаго-н., пачын (разм.).

Зрабіць з. у якой-н. справе.

2. Традыцыйны пачатак (у творах народнай паэзіі).

З. быліны.

|| прым. зачы́нны, -ая, -ае.

звані́ца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Вежа са званамі пры царкве.

Глядзець са сваёй званіцы на што-н. (са свайго, абмежаванага пункту гледжання; разм.).

|| прым. звані́чны, -ая, -ае.

здра́днік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто здрадзіў каму-, чаму-н., прадаў каго-, што-н.

З. народа.

|| ж. здра́дніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. здра́дніцкі, -ая, -ае.