шырокагабары́тны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае шырокія габарыты, вялікі ў шырыню. Шырокагабарытныя машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шэльф, ‑а, м.

Спец. Прыбярэжная частка дна сусветнага акіяна вакол мацерыка; мацерыковая водмель.

[Англ. shelf.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эйнштэ́йній, ‑ю, м.

Спец. Штучна атрыманы хімічны элемент трэцяй групы перыядычнай сістэмы Мендзялеева.

[Лац. Einsteinium.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экзатэрмі́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Звязаны з вылучэннем. аддачай цеплыні. Экзатэрмічная рэакцыя. Экзатэрмічны працэс.

[Ад грэч. éxō — і thérmē — цяпло, цеплыня.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эксгума́цыя, ‑і, ж.

Спец. Даставанне трупа з месца пахавання для судова-медыцынскага даследавання.

[Лац. exhumatio ад ex — з і humus — зямля.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экстрапалі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Кніжн., спец. Правесці (праводзіць) экстрапаляцыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эмульсава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак. і незак., што.

Спец. Тое, што і эмульгаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

энгармані́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Звязаны з энгарманізмам, заснаваны на прымяненні энгарманізму. Энгарманічныя гамы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эпістрафе́й, ‑я, м.

Спец. Другі шыйны пазванок у наземных пазваночных жывёл і чалавека.

[Ад грэч. epistréphō — круціцца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

э́ркер, ‑а, м.

Спец. Паўкруглы, трохвугольны або мнагагранны зашклёны выступ у сцяне будынка.

[Ням. Erker.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)