цэнтрыфуга́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да цэнтрыфугі, з’яўляецца цэнтрыфугай. Цэнтрыфугальная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарвя́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Звязаны з выкарыстаннем чарвяка (у 4 знач.). Чарвячная перадала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чыгі́р, ‑а, м.

Спец. Прасцейшы механізм для пад’ёму вады пры абвадненні невялікіх участкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шарашо́вы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Разрознены, не звязаны ў плыты, шарашом. Шарашовы сплаў лесу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шклографава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; зак. і незак., што.

Спец. Тое, што і шклографіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шклографі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Спец. Аддрукаваць (друкаваць) на шклографе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шлюс, ‑у, м.

Спец. У кавалерыстаў — сцісканне сядла каленямі як умова моцнай пасадкі.

[Ням. Schluß.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпу́равы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да шпура. Шпуравая свідравіна. Шпуравы дыяметр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шро́тніца, ‑ы, ж.

Спец. Мяшочак ці каробачка для захоўвання шроту (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шчо́лачнасць, ‑і, ж.

Спец. Ступень насычанасці чаго‑н. шчолаччу. Шчолачнасць глебы. Шчолачнасць раствору.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)