фо́рзац, ‑а, м.

Спец. Падвойны ліст паперы, які злучае пераплёт з самой кнігай.

[Ням. Vorsatz.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотаэфе́кт, ‑у, М ‑кце, м.

Спец. З’ява непасрэднага пераўтварэння светлавой энергіі ў электрычную.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фу́рменны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да фурмы, належыць ёй. Фурменная адтуліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фуру́нкул, ‑а, м.

Спец. Гнойнае запаленне валасянога мяшочка і сальнай залозы скуры; скула.

[Лац. furunculus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хемата́ксіс, ‑у, м.

Спец. Рух прасцейшых арганізмаў пад уплывам змянення канцэнтрацыі хімічных раздражняльнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хематрапі́зм, ‑у, м.

Спец. Змена напрамку росту органаў раслін пад уздзеяннем хімічных рэчываў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хромафатаграфі́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. уст. Які мае адносіны да хромафатаграфіі; зроблены спосабам хромафатаграфіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ца́пфавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да цапфы. Цапфавае гняздо ў лафеце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

це́чка, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.

Спец. Час палавой актыўнасці ў самкі млекакормячых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ці́скальны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які служыць для атрымання адбіткаў, для друкавання. Ціскальны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)