скла́дкавасць, ‑і, ж.

Спец. Уласцівасць складкавага; складкавая будова зямной кары. Складкавасць горных парод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

склера́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да склеры. Склеральны мяшок. Склеральнае цельца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скрап, ‑у, м.

Спец. Металалом або адходы вытворчасці, прызначаныя для пераплаўкі. Чыгунны скрап.

[Англ. scrap.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сляб, ‑а, м.

Спец. Стальная пліта, якая служыць загатоўкай для пракаткі ліставой сталі.

[Ад англ. slab — пліта, пласпіна.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стагнацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да стагнацыі. Стагнацыйны перыяд у вытворчасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сто́рна, нескл., н.

Спец. Запіс у бухгалтарскіх кнігах, які выпраўляе папярэдні памылковы запіс.

[Ад іт. storno — перавод рахунку.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

струнабето́н, ‑у, м.

Спец. Жалезабетон, арматура якога складаецца з прамалінейна нацягнутых жалезных прутоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супрацьці́ск, ‑у, м.

Спец. Ціск, які супрацьдзейнічае дадзенаму ціску. Паніжэнне супрацьціску паравой машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сцеблава́нне, ‑я, н.

Спец. З’яўленне ў караняплодаў насенных парасткаў, кветаносных сцёблаў. Сцеблаванне буракоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таўшчы́нны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які служыць для вымярэння таўшчыні чаго‑н. Таўшчынны цыркуль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)