калейдаскапі́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да калейдаскопа. Калейдаскапічны ўзор. // перан. Які мяняецца хутка, як у калейдаскопе. Калейдаскапічная змена падзей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гно́йны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да гною. Гнойны пах. Гнойныя выдзяленні. // Які гнаіцца, з гноем. Гнойнае запаленне. Гнойная рана.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
астраўны́, ‑ая, ‑ое.
Які мае адносіны да вострава. Астраўная тэрыторыя. Астраўная расліннасць. // Які знаходзіцца, размяшчаецца на востраве, астравах. Астраўная дзяржава.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выдыха́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да выдыху, выдыхання. Выдыхальны рух грудной клеткі. // Які служыць, прызначаны для выдыхання. Выдыхальны клапан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выраша́льны, ‑ая, ‑ае.
Які можна вырашыць, які паддаецца вырашэнню. Вырашальная праблема. // Найбольш важны, асноўны; рашаючы. Вырашальны момант. Вырашальны год пяцігодкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
альпі́йскі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да Альпаў.
2. Які размешчаны, знаходзіцца на гарах; высакагорны. Альпійскі луг. Альпійская расліннасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апа́слівы, ‑ая, ‑ае.
Разм. Які дзейнічае, робіць што‑н. з апаскай, асцярожна; засцярожлівы. // Які выяўляе апаску, поўны зацярожлівасці. Апаслівы позірк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
маразабо́йны, ‑ая, ‑ае.
1. Які ўтвараецца ў раслін у выніку моцных маразоў. Маразабойная трэшчына.
2. Які мае маразабоіны. Маразабойнае дрэва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
машыналічы́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да лічыльных машын, прызначаны для іх; які выконвае механізаваную апрацоўку рознай інфармацыі. Машыналічыльная станцыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
міжра́дны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да міжраддзя. // Які праводзіцца паміж двума радкамі пасаджаных ці пасеяных раслін. Міжрадная апрацоўка пасеваў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)