развальцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., што.

Спец. Апрацаваць адтуліны ў металічных вырабах вальцамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рака́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Спец. Дарога, якая праходзіць паралельна лініі фронту.

[Фр. rocade.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскадзі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Спец. Расшыфраваць паведамленне, перададзенае кодам. Раскадзіраваць радыёграму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расчака́нка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. расчаканьваць — расчаканіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расшліхто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы; ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. расшліхтоўваць — расшліхтаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расшчабяні́ць, ‑бяню, ‑беніш, ‑беніць; зак., што.

Спец. Раздрабіць, ператварыць у шчэбень. Расшчабяніць камень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раўнапле́чы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае роўныя плечы (у 4 знач.). Раўнаплечы рычаг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рознавысо́кі, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае неаднолькавую вышыню. Рознавысокія паралельныя брусы (спартыўная прылада).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рознаіме́нны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які нясе процілеглыя (дадатны або адмоўны) зарады. Рознаіменныя зарады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыхто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. рыхтаваць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)