Verbum

дубліка́т, -а, М -ка́це, мн. -ы, -аў, м.

Другі экзэмпляр чаго-н., які мае аднолькавую сілу, аднолькавыя якасці з арыгіналам.

Д. ключа.

Д. атэстата.

|| прым. дубліка́тны, -ая, -ае.

дупле́т, -а, М -ле́це, мн. -ы, -аў, м.

У більярднай гульні: удар, калі шар трапляе ў лузу, адскочыўшы ад борта пад ударам другога шара.

|| прым. дупле́тны, -ая, -ае.

дыверса́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто ўчыняе дыверсіі, займаецца падрыўной дзейнасцю.

|| ж. дыверса́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. дыверса́нцкі, -ая, -ае.

дысерта́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

Навуковая работа, якая публічна абараняецца яе аўтарам на пасяджэнні спецыяльнага вучонага савета для атрымання вучонай ступені.

Доктарская д.

|| прым. дысертацы́йны, -ая, -ае.

дысцыплі́на¹, -ы, ж.

Абавязковае для ўсіх членаў якога-н. калектыву падпарадкаванне вызначанаму парадку, правілам.

Працоўная д.

Воінская д.

Школьная д.

|| прым. дысцыпліна́рны, -ая, -ае.

Дысцыплінарнае спагнанне.

Д. статут.

ды́хавіца, -ы, ж.

1. Цяжкае дыханне пры захворванні бронхаў.

Пакутаваць дыхавіцай.

2. Народная назва хваробы лёгкіх у коней і іншых жывёл.

Нагнаць дыхавіцу каню.

|| прым. ды́хавічны, -ая, -ае.

дыяпазіты́ў, -ты́ва, мн. -ты́вы, -ты́ваў, м.

Пазітыўны (у 1 знач.) фатаграфічны здымак на празрыстым матэрыяле, прызначаны для дэманстрацыі на экране з дапамогай праекцыйнага апарата.

|| прым. дыяпазіты́ўны, -ая, -ае.

дэпазі́т, -у, М -зі́це, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Грошы або каштоўныя паперы, якія ўносяцца ў крэдытную ўстанову для захавання або са спецыяльнай мэтай.

|| прым. дэпазі́тны, -ая, -ае.

дэпрэ́сія, -і, ж.

1. Хваравіта прыгнечаны псіхічны стан чалавека.

Неўратычная д.

2. Упадак, застой у гаспадарчым, грамадскім жыцці.

Эканамічная д.

|| прым. дэпрэсі́ўны, -ая, -ае; наз. дэпрэсі́ўнасць, -і, ж.

жаке́т, -а, М -ке́це, мн. -ы, -аў, м.

Кароткае верхняе аддзенне, пераважна жаночае, пашытае ў талію.

|| памянш.-ласк. жаке́цік, -а, мн. -і, -аў, м.

|| прым. жаке́тны, -ая, -ае.