дэкаці́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Апрацаваць (апрацоўваць) шарсцяную тканіну парай або гарачай вадой для паляпшэння яе якасці.

[Фр. décatir.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заварны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які прыгатоўваецца папярэдняй варкай, заваркай прадуктаў. Заварное пірожнае. Заварное цеста.

2. Прызначаны для заваркі. Заварны чан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гербіцы́ды, ‑аў; адз. гербіцыд, ‑у, М ‑дзе, м.

Хімічныя рэчывы, якія скарыстоўваюцца для барацьбы з пустазеллем шляхам распырсквання ці распыльвання.

[Ад лац. herbum — трава і caedo — забіваю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

графі́т, ‑у, М ‑фіце, м.

Мінерал цёмнага колеру — найбольш устойлівая разнавіднасць вугляроду (скарыстоўваецца для вырабу карандашоў, вогнетрывалых тыгляў і пад.).

[Ням. Graphit.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гувернёр, ‑а, м.

Выхавальнік у буржуазных і дваранскіх сем’ях, звычайна іншаземец, якога наймалі для выхавання хлопчыкаў і першапачатковага навучання грамаце.

[Фр. gouverneur.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гуталі́н, ‑у, м.

Мазь для чысткі скуранога абутку; вакса. Старанна адпрасаваў [Коля] рубашку і гальштук, да бляску пацёр гуталінам боты. Якімовіч.

[Ад ням. gut — добры.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даве́дачны, ‑ая, ‑ае.

1. Прызначаны для выдачы даведак. Даведачнае бюро. Даведачны аддзел.

2. Які змяшчае ў сабе даведкі. Даведачная літаратура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адкры́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Паштовая картка для адкрытага пісьма; паштоўка. // Фатаграфічная картка такога ж памеру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засла́бы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Слабаваты, слабейшы, чым трэба. Замест тых двух сяброў, што заслабыя для рызыкі, ёсць новы, дужы. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заця́жкі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Залішне цяжкі. Камуніст Касянок вымушаны быў пайсці на новую, мо і зацяжкую для яго работу. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)