вегетацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да вегетацыі.

•••

Вегетацыйны перыяд гл. перыяд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вівісе́кцыя, ‑і, ж.

Спец. Разрэз цела жывых арганізмаў з навуковай мэтай; жывое сячэнне.

[Ад лац. vivus — жывы і sectio — сячэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

віс, ‑у, м.

Спец. Вісячае становішча цела гімнаста пры выкананні некаторых гімнастычных практыкаванняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

водаадво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Спец. Сістэма капаў і збудаванняў для адводу вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́кісел, ‑слу, м.

Спец. Злучэнне хімічнага элемента з кіслародам. Вокіслы азоту. Солеўтваральныя вокіслы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выбрако́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. выбракоўваць — выбракаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́растак, ‑тка, м.

Спец. Шкура гадавалага цяляці, а таксама вырабленая з яе скура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэс-фо́рма, ‑ы, ж.

Спец. Прыстасаванне для вырабу аб’ёмных рэчаў, дэталей шляхам прасавання.

[Ням. Pressform.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пурпуры́н, ‑у, м.

Спец. Арганічнае чырвонае фарбавальнае рэчыва, якое здабываецца з каранёў марэны.

[Фр. purpurin.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разбрако́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. разбракоўваць — разбракаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)