адцэнтрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Спец. Правільна ўстанавіць у адносінах да цэнтра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адцяжны́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Які прызначаны служыць для адцягвання чаго‑н. Адцяжная спружына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адшвартава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Спец. Адвесці (судна) ад прычала, аддаўшы швартовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азаніза́цыя, ‑і, ж.

Спец. Ачышчэнне азонам з мэтай абясшкоджання і ліквідацыі дрэннага паху.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азімута́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае дачыненне да вызначэння азімута. Азімутальны круг компаса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

айкані́мія, ‑і, ж.

Спец. Сукупнасць уласных назваў населеных пунктаў пэўнай тэрыторыі. Айканімія Міншчыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акісля́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Здольны выклікаць акісленне. Акісляльныя працэсы. Акісляльнае дзеянне. Акісляльныя ўласцівасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затаўрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго-што.

Спец. Паставіць таўро; заклеймаваць. Затаўраваць каня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зачы́стка, ‑і, ДМ ‑стцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. зачышчаць — зачысціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

згру́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. згружаць — згрузіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)