Verbum

хлары́ты, -аў, адз. хлары́т, -у, М -ры́це, м. (спец.).

1. Група слюдападобных мінералаў зеленаватага колеру, якія ўтрымліваюць хлорыстыя злучэнні.

2. Солі хлорыстай кіслаты.

|| прым. хлары́тавы, -ая, -ае.

хо́рда², -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, хорд і -аў, ж. (спец.).

Спінная струна: першасная шкілетная вось у некаторых жывёл і зародка чалавека.

|| прым. хо́рдавы, -ая, -ае.

хуліга́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто груба парушае грамадскі парадак, займаецца хуліганствам.

|| ж. хуліга́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. хуліга́нскі, -ая, -ае.

цаге́льня, -і, мн. -і, -лень і -льняў, ж.

Прадпрыемства, завод, на якім вырабляецца цэгла.

Ц. заўсёды мае запас цэглы.

|| прым. цаге́льны, -ая, -ае.

Ц. завод.

Цагельная прамысловасць.

це́мя, це́мя і це́мені, н.

Верхняя частка галавы, а таксама верх чэрапа паміж лобнымі, патылічнымі і скроневымі касцямі.

|| памянш.-ласк. це́мечка, -а, н.

|| прым. цемянны́, -а́я, -о́е.

цернаслі́ва, -ы, мн. -ы, -слі́ў, ж.

Пладовае дрэва або куст, натуральны гібрыд цёрну і слівы, а таксама салодкія сінявата-чорныя плады гэтага дрэва.

|| прым. цернаслі́вавы, -ая, -ае.

ціс, -а і -у, м.

1. -а. Хвойнае вечназялёнае дрэва або куст з цвёрдай буравата-чырвонай драўнінай.

2. -у. Каштоўная драўніна гэтага дрэва.

|| прым. ці́савы, -ая, -ае.

цынга́, -і́, ДМ -нзе́, ж.

Хвароба, выкліканая недахопам вітамінаў у арганізме, выражаецца разрыхленнем і крыватачывасцю дзяснаў, агульнай слабасцю і пад.

|| прым. цынго́тны, -ая, -ае.

Цынготныя дзясны.

цыркуля́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж. (разм.).

Машына для распілоўкі дрэва з дыскавай пілой; цыркулярная піла.

Круглая піла для цыркуляркі.

|| прым. цыркуля́рачны, -ая, -ае.

цыру́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Майстар, які займаецца галеннем, стрыжкай, афарбоўкай, прычэсваннем валасоў і пад.

|| ж. цыру́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

|| прым. цыру́льніцкі, -ая, -ае.