наштабнава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што і чаго.

Спец. Настрачыць, прашыць шляхам штабнавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нейзі́льберавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да нейзільберу, зроблены з гэтага сплаву.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нейро́н, ‑а, м.

Спец. Нервовая клетка разам з адросткамі, якія ад яе адыходзяць.

[Ад грэч. néuron — валакно, нерв.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прызе́мны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які непасрэдна прылягае да зямной паверхні. Прыземны слой паветра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прытарцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., што.

Спец. Прыкласці, прыклеіць пад адзін ўзровень (фанеру).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парамагнеты́зм, ‑у, м.

Спец. Сукупнасць магнітных уласцівасцей цел, якія маюць дадатную магнітную ўспрымальнасць.

[Ад грэч. para — поруч і магнетызм.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парамарфо́за, ‑ы, ж.

Спец. Від псеўдамарфозы, які ўтвараецца пры паліморфных зменах крышталічнай структуры.

[Ад грэч. para — побач і morphē — форма.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўкро́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які атрымліваецца ад скрыжавання чыстакроўнай жывёлы з простай; нечыстакроўны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пікета́жны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да пікетажу. // Які служыць для пікетажу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піраско́п, ‑а, м.

Спец. Прыстасаванне для прыблізнага вымярэння высокіх тэмператур у заводскіх печах.

[Ад грэч. pýr — агонь і skopeō — гляджу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)