паліэ́др, ‑а, м.

Спец. Геаметрычнае цела, абмежаванае з усіх бакоў плоскімі многавугольнікамі; шматграннік.

[Ад грэч. polyedros — мнагагранны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пальпа́цыя, ‑і, ж.

Спец. Метад абследавання хворага шляхам абмацвання пальцамі або далонямі рук.

[Ад лап. palpatio — ашчупванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палю́цыя, ‑і, ж.

Спец. Міжвольнае вывяржэнне семені ў мужчын, якое адбываецца ў сне.

[Ад лац. pollutio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паляга́льнасць, ‑і, ж.

Спец. Схільнасць да палягання; наяўнасць палягання. Высокі працэнт палягальнасці збажыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нівелі́р, ‑а, м.

Спец. Геадэзічны інструмент для вызначэння вышыні розных пунктаў зямной паверхні.

[Фр. niveler.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нітры́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Спец. Злучэнне азоту з металамі і некаторымі неметаламі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

някле́тачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які не мае клетачнай будовы. Няклетачнае рэчыва. Няклетачныя расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нястра́ўнасць, ‑і, ж.

Спец. Хвароба страўніка, пры якой ускладняецца ператраўліванне і засваенне ежы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ост, ‑у, М осце, м.

Спец.

1. Усход, усходні напрамак.

2. Усходні вецер.

[Ням. Ost.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паглына́льнік, ‑а, м.

Спец. Рэчыва або прыстасаванне, здольныя паглынаць што‑н. Паглынальнік вільгаці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)