ма́зкі, ‑ая, ‑ае.

1. Аб які можна запэцкацца. Мазкія сцены.

2. Які лёгка пэцкаецца, брудзіцца; маркі. Белая тканіна — мазкая.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазуме́нтавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пазумента. Пазументавая майстэрня. // Які зроблены з пазумента або з пазументам. Пазументавы пояс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паніхі́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да паніхіды. Паніхідныя спевы. // перан. Такі, які бывае ў час паніхіды. Паніхідны настрой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

параво́зны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да паравоза. Паравозная будка. Паравозны гудок. Паравозны дым. // Які абслугоўвае паравоз. Паравозны машыніст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насенняво́дчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да насенняводства. Насенняводчая сістэма. // Які займаецца развядзеннем сартавога насення. Насенняводчая гаспадарка. Насенняводчы калгас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насі́льны 1, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаецца для штодзённага нашэння (пра адзенне).

насі́льны 2, ‑ая, ‑ае.

Які ажыццяўляецца шляхам насілля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насці́лачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да насцілу (у 1 знач.). Насцілачныя работы. // Які ідзе на насціл. Насцілачныя дошкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неабавязко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які не з’яўляецца абавязковым, неабходным. Неабавязковы вывад. // Які не падлягае абавязковаму вывучэнню. Неабавязковы прадмет. Неабавязковы курс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патыднёвы, ‑ая, ‑ае.

Які праводзіцца, робіцца кожны тыдзень. Патыднёвы план. Патыднёвая справаздача. // Які атрымліваюць за кожны тыдзень. Патыднёвы заработак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапёлачнік, ‑а, м.

1. Невялікі ястраб, які корміцца перапёлкамі і іншымі дробнымі птушкамі.

2. Паляўнічы, які палюе на перапёлак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)