агульнасаю́зны, ‑ая, ‑ае.

Агульны, адзіны для ўсяго Савецкага Саюза; які пашыраецца на ўвесь Савецкі Саюз. Агульнасаюзнае заканадаўства. Агульнасаюзнае міністэрства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адаптава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак.

Прыстасаваць (прыстасоўваць), спрасціць (спрашчаць) тэкст для тых, хто пачынае вывучаць замежныя мовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднаўле́нчы, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з аднаўленнем, які адносіцца да аднаўлення. Аднаўленчы перыяд. Аднаўленчыя працэсы. // Прызначаны для аднаўлення. Аднаўленчыя брыгады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зара́ней, прысл.

За некаторы час да чаго‑н.; загадзя. Зараней .. [Лукаш] для кожнага страл[ка] Назначыў месца ў бары густым. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засо́лачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да засолу, засолкі. Засолачныя работы. // Прызначаны для засолу, засолкі. Засолачны пункт. Засолачная тара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

земляме́рны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з вымярэннем зямлі, зямельных участкаў. Землямерныя работы. // Прызначаны для вымярэння зямлі, зямельных участкаў. Землямерныя прылады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вызнача́льнік, ‑а, м.

Кніжн.

1. Тое, што сабою вызначае што‑н. Рытмічны вызначальнік.

2. Дапаможнік для вызначэння. Вызначальнік раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выме́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Такі, які можа быць вымераны. Вымерная велічыня.

2. Які служыць для вымярэння, вымяральны. Вымерная рулетка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпрабава́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Прызначаны, устаноўлены для выпрабавання. Выпрабавальны палігон. Выпрабавальны тэрмін.

2. Тое, што і дапытлівы. Выпрабавальны позірк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высакаго́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Размешчаны ў высокай горнай мясцовасці. Высакагорнае возера, плато.

2. Прыстасаваны для такой мясцовасці. Высакагорны транспарт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)