односло́жный
1. (из одного слога) аднаскладо́вы;
односло́жные слова́ аднаскладо́выя сло́вы;
2. (короткий) каро́ткі, сці́слы;
односло́жный отве́т каро́ткі (сці́слы) адка́з.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гавары́цца, ‑варыцца; незак.
1. Выказвацца, расказвацца, паведамляцца. І тое, што далей гаварылася, ужо лёгка прасейвалася праз .. [Сашкаву] галаву. Чорны. // Вымаўляцца, выгаворвацца. Кожнае слова гаварылася шэптам. □ — Разумець трэба, для чаго якое слова гаворыцца... Лынькоў.
2. безас. Аб наяўнасці жадання, настрою гаварыць. [Астаповіч і Блецька] увайшлі, і Блецька моўчкі сеў. Нешта яму не гаварылася. Чорны.
3. Зал. да гаварыць (у 2 знач.).
•••
Як гаворыцца (у знач. пабочн.) — як прынята гаварыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
друкава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад друкаваць.
2. у знач. прым. Зроблены друкаваным спосабам; нерукапісны. Друкаваная кніга. // у знач. наз. друкава́нае, ‑ага, н. Тое, што надрукавана. Чытае [Аксён Каль] з друкаванага слаба, а з рукапіснага яшчэ горш. Колас.
3. у знач. прым. Які мае форму надрукаванага. Друкаваныя літары.
4. у знач. прым. Змешчаны ў друку. Друкаваныя варыянты верша.
•••
Друкаванае слова гл. слова.
Друкаваны аркуш гл. аркуш.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скаро́чаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад скараціць.
2. у знач. прым. Які з’яўляецца вынікам скарачэння; меншы. Скарочаны рабочы дзень. Займацца па скарочанай праграме. Выдаць аповесць у скарочаным выглядзе.
3. у знач. прым. Названы коратка, абазначаны пачатковымі літарамі, часткай слова або больш кароткім словам. Скарочанае слова. □ Ад ранейшага мала чаго засталося ў .. [Паходні] — хіба тая ж весялосць у гаворцы і звычка зваць .. [Марынку] скарочаным імем: Мара. Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
замо́віць сов.
1. замо́лвить;
з. сло́ва — замо́лвить сло́во;
2. этн. (заклясть) заговори́ть;
з. ад хваро́бы — заговори́ть от боле́зни;
3. заказа́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абыгра́ць сов., в разн. знач. обыгра́ть;
а. у ша́хматы — обыгра́ть в ша́хматы;
а. скры́пку — обыгра́ть скри́пку;
а. сло́ва — обыгра́ть сло́во
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пабо́чны
1. посторо́нний;
2. (не главный) побо́чный, сторо́нний;
~ныя акалі́чнасці — побо́чные обстоя́тельства;
3. побо́чный, внебра́чный;
○ ~нае сло́ва — грам. вво́дное сло́во
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бо́жкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Стагнаць, бедаваць, плакаць, упамінаючы часта слова «божа». [Цётка] так божкала і ламала сабе рукі, што маці не вытрымлівала і бралася суцяшаць. Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
брыдкасло́ў, ‑слова, м.
Чалавек, які любіць ужываць брыдкія, нецэнзурныя словы. Зеляноў не выпрабоўваў, ён не шэф жандараў, ён проста зневажальнік, патаемны брыдкаслоў і аматар адвесці душу. Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лагагры́ф, ‑а, м.
Род шарады або загадкі, для рашэння якой трэба адшукаць загаданае слова і ўтварыць ад яго новыя словы перастаноўкаю або выкідваннем асобных складоў ці літар.
[Ад грэч. lógos — слова і griphos — загадка.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)