Verbum

судна...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да суднаў¹, плывучых сродкаў, напр.: суднаабарачэнне, суднаадпраўшчык, суднабудаўнік, суднабудаўнічы, суднавадзіцель, судназборачны, судназборшчык, суднамеханік, суднапад’ёмны, суднапрамысловы, суднапрапускнік, суднапрапускны, суднарадыст, суднарамонт, суднарамонтны.

сяміме́сячны, -ая, -ае.

1. Працягласцю ў сем месяцаў.

Сямімесячная хвароба.

2. Узростам у сем месяцаў.

Сямімесячнае дзіця.

3. Пра немаўля: які нарадзіўся неданошаным, праз сем месяцаў пасля зачацця.

Выходжванне сямімесячных (наз.).

трэ́нер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст, які займаецца трэніроўкай спартсменаў.

Т. валейбольнай каманды.

Т. па дзюдо.

|| ж. трэ́нерка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).

|| прым. трэ́нерскі, -ая, -ае.

тыта́н¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. (з вялікай літары). У старажытнагрэчаскай міфалогіі: волат, які ўступіў у барацьбу з багамі Алімпа.

2. перан. Чалавек вялікага таленту, надзвычайнага розуму (высок.).

Т. навукі.

тэлевізі́йны, -ая, -ае.

1. Які перадаецца ці прымаецца з дапамогай тэлебачання (у 1 знач.).

Т. фільм.

Тэлевізійная перадача.

2. Прызначаны для перадачы або прыёму відарысаў з дапамогай сродкаў тэлебачання.

Тэлевізійная антэна.

уе́длівы, -ая, -ае.

1. Здольны глыбока пранікаць, уядацца ў што-н.

У. пах.

Уедлівая фарба.

2. перан. Які ўнікае ва ўсе дробязі; прыдзірлівы.

У. чалавек.

У. характар.

|| наз. уе́длівасць, -і, ж.

уклада́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто ўкладае (гл. укласці²) што-н.

У. слоўніка.

У. хрэстаматыі (аўтар, які падбірае тэксты).

|| ж. уклада́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. уклада́льніцкі, -ая, -ае.

укладны́, -а́я, -о́е.

1. Здольны ўкладвацца, зроблены для ўкладкі (у 1 знач.).

Стол з укладнымі дошкамі.

У. ліст.

2. Які мае адносіны да ўкладання грошай, укладу² (у 1 знач.).

Укладныя аперацыі.

фізіятэрапі́я, -і, ж.

Раздзел медыцыны, які вывучае ўздзеянне на арганізм розных фізічных фактараў (святла, цеплыні, вады, электрычнасці і пад.) і лячэнне хвароб фізічнымі прыроднымі сродкамі.

|| прым. фізіятэрапеўты́чны, -ая, -ае.

Ф. кабінет.

фільтр, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Прыбор або рэчыва для ачысткі вадкасцей, газаў.

2. Прыбор, які затрымлівае праходжанне некаторых прамянёў, гукаў, электрамагнітных хваль (спец.).

Акустычны ф.

|| прым. фі́льтравы, -ая, -ае.