бараба́ншчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто адбівае такт на барабане пры маршыроўцы; музыкант, які іграе на барабане.

Юны б.

|| ж. бараба́ншчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. бараба́ншчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абадра́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м. (разм.).

1. Чалавек, які ходзіць у падраным, зношаным адзенні.

2. Басяк, валацуга.

Развялося абадранцаў, страх колькі.

|| ж. абадра́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абле́гчаны, -ая, -ае.

1. Больш лёгкі па вазе.

А. інструмент.

2. Менш складаны па сваёй будове, спосабе выканання.

Аблегчаная канструкцыя.

3. Які адчуў палёгку.

Аблегчана (прысл.) уздыхнуў.

|| наз. абле́гчанасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абха́зы і абха́зцы, -аў, адз. абха́з, -а і абха́зец, -зца, м.

Народ, які складае асноўнае, карэннае насельніцтва Абхазіі.

|| ж. абха́зка, -і, ДМ -зцы, мн. -і, -зак.

|| прым. абха́зскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

авантуры́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Беспрынцыповы дзялок, прайдзісвет, які займаецца авантурамі.

|| ж. авантуры́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. авантуры́сцкі, -ая, -ае і авантурысты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адво́дак, -дка, мн. -дкі, -дкаў, м.

1. Галінка або частка кораня з вочкамі, пасаджаныя асобна для самастойнага росту.

Размнажэнне адводкамі.

2. Пчаліны рой, які толькі што ўтварыўся і аддзяліўся ад старога.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ідэ́йны, -ая, -ае.

1. гл. ідэя.

2. Ідэалагічны, звязаны з пэўнымі ідэямі, ідэалогіяй.

Ідэйная пазіцыя.

3. Які выражае перадавую ідэю, адданы ёй; перакананы.

І. пісьменнік.

Ідэйнае мастацтва.

|| наз. ідэ́йнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інфанты́льны, -ая, -ае.

1. Недаразвіты, які пакутуе на інфантылізм (у 1 знач.; спец.).

2. Падобны па манерах, светаўспрыманні да дзіцяці (кніжн.).

3. перан. Бестурботны, легкадумны.

І. тон.

|| наз. інфанты́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інфа́ркт, -у, М -кце, мн. -ы, -аў, м.

Спыненне прытоку крыві ў выніку спазмаў артэрый, іх закупорвання, а таксама ачаг амярцвення сардэчнай мышцы, які ўзнікае пры гэтым.

|| прым. інфа́рктны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

іша́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Тое, што і асёл.

2. перан. Пра чалавека, які пакорліва, маўкліва выконвае самую цяжкую работу (разм.).

Зрабілі з мяне ішака.

|| прым. іша́чы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)