кабата́жнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Спец. Быць кабатажнікам; плаваць на кабатажным судне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заву́сеніца, ‑ы, ж.

Спец. Востры выступ, шурпатасць на паверхні. Дэталь з завусеніцамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

законадара́дчы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які займаецца абмеркаваннем і распрацоўкай законапраектаў. Законадарадчая камісія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зале́сіць, ‑лешу, ‑лесіш, ‑лесіць; зак., што.

Спец. Засадзіць лесам. Залесіць пясчаныя глебы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залёны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Апрацаваны спецыяльным растворам для выдалення шэрсці. Залёныя шкуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зандзіро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. зандзіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выцяжэ́нне, ‑я, н.

Спец. Працэс здабычы, атрымання чаго‑н. з дапамогай цягі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́чаліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Спец. Адвязаць прычал (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́шчалачыцца, ‑чыцца; зак.

Спец. Вылучыцца з цвёрдага рэчыва, масы, растварыўшыся ў вадкасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

газа́цыя, ‑і, ж.

Спец. Тое, што і газіраванне. Газацыя глебы. Газацыя вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)