вы́бліснуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; зак.

Паказацца, ярка засвяціўшыся, заззяўшы.

Сонца выбліснула з-за хмары.

|| незак. выблі́скваць, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

я́ркі, -ая, -ае; ярчэ́й; ярчэ́йшы.

1. Які вылучае моцнае святло, асляпляльны, зіхатлівы.

Яркае святло.

Я. агонь.

Яркае сонца.

Ярка (прысл.) гарэць.

2. Пра колер: рэзкі па чысціні і свежасці тону.

Я. колер.

Яркая зеляніна.

3. перан. Выдатны ў якіх-н. адносінах.

Я. талент.

Яркая дата.

Ярка (прысл.) адлюстраваць.

|| наз. я́ркасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

касцяні́цы, -ні́ц, адз. -ні́ца, -ы, ж.

Лясная травяністая ягадная расліна сямейства ружакветных, а таксама ярка-чырвоныя кіслыя ягады гэтай расліны.

|| прым. касцяні́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аганёк², -нька́, мн. -нькі́, -нько́ў, м.

Пакаёвая расліна, якая найчасцей цвіце ярка-чырвонымі кветкамі.

Усё лета цвіце а. на акне.

|| прым. аганько́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ірдзі́ць

‘надаваць каму-небудзь, чаму-небудзь ярка-чырвоную афарбоўку’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ірджу́ ірдзі́м
2-я ас. ірдзі́ш ірдзіце́
3-я ас. ірдзі́ць ірдзя́ць
Прошлы час
м. ірдзі́ў ірдзі́лі
ж. ірдзі́ла
н. ірдзі́ла
Загадны лад
2-я ас. ірдзі́ ірдзі́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час ірдзячы́

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

канарэ́йка, -і, ДМ -рэ́йцы, мн. -і, -рэ́ек, ж.

Пеўчая птушка паўднёвых краін з ярка-жоўтым апярэннем, больш вядомая як пакаёвая.

|| прым. канарэ́ечны, -ая, -ае.

К. спеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

буера́к обл. яр, род. я́ра м.; яро́к, род. ярка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Румя́нец ’ружовы ці ярка-чырвоны колер твару’, ’ружовая ці ярка-чырвоная афарбоўка неба пры ўзыходзе сонца’ (ТСБМ). Да румяны (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

палымя́ны, -ая, -ае.

1. Які мае ярка-чырвоны колер, колер полымя.

П. захад.

2. перан. Вельмі палкі, страсны, моцны (высок.).

П. патрыёт.

Палымяная прамова.

|| наз. палымя́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кума́ч, ‑у, м.

Баваўняная тканіна ярка-чырвонага колеру.

[Араб. kumāš.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)