Рагаце́нька ’абрадавая кветка (вясельная), якая складаецца з жытняга каравайныка, трохзубай рагаценькі і чырвонай хусткі’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Рагаце́нька ’абрадавая кветка (вясельная), якая складаецца з жытняга каравайныка, трохзубай рагаценькі і чырвонай хусткі’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
адкі́ды, ‑аў;
Непрыгодныя рэшткі чаго‑н., адходы; смецце; нечыстоты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прыбамба́хі мн. л. экспр. ’прычындалы, прыстасаванні’: гармонік з прыбамбахамі (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
хімі́чны, -ая, -ае.
1.
2. Які мае адносіны да з’яў, што вывучаюцца хіміяй.
3. Звязаны з прымяненнем метадаў хіміі ў вытворчасці, у розных галінах гаспадаркі.
4. Звязаны з прымяненнем прадуктаў хіміі ў ваенных мэтах.
Хімічны карандаш — карандаш з асобым графітам, які пры змочванні піша як чарніла.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
элеме́нт, ‑а,
1. У старагрэчаскіх філосафаў-матэрыялістаў — адна з асноўных састаўных частак прыроды (агонь, вада, паветра, зямля), якія ляжаць у аснове ўсіх з’яў і рэчаў; стыхія.
2.
3. Простае рэчыва, якое хімічна ўжо нельга далей раскласці на больш дробныя часткі.
4. Састаўная частка чаго‑н. цэлага.
5.
6.
7. Прыбор, які выдзяляе электрычны ток, што ўтвараецца за кошт хімічных працэсаў.
•••
[Ад лац. elementum — стыхія, першапачатковае рэчыва.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
радыеакты́ўны, ‑ая, ‑ае.
1. Якому ўласціва радыеактыўнасць.
2. Абумоўлены радыеактыўнасцю, заснаваны на ёй.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
суме́шчаны, ‑ая, ‑ае.
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дакла́дны, -ая, -ае.
1. Які адпавядае ісціне, правільны.
2. Поўнасцю адпаведны ўзору, правілам, патрабаванням.
3. Канкрэтны, вычарпальны, не прыблізны.
4. Акуратны, пунктуальны.
5. У якім асобныя
Дакладныя навукі — навукі, заснаваныя на матэматычных метадах.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
групава́цца, ‑пуецца;
1. Збірацца ў групу (групы); размяшчацца групай (групамі).
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лі́рыка-драматы́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які спалучае
2. У музыцы — пераходны паміж лірычным і драматычным (пра голас спевака, спявачкі).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)