аднакла́сны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аднакла́сны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фурка́цыя, ‑і, 
У шэрагу замежных краін — спецыяльны вучэбны план для старшых класаў сярэдняй агульнаадукацыйнай 
[Ад лац. furcatus — раздзелены.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нядзе́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да нядзелі (у 1 знач.), уласцівы ёй. 
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
двухмо́ўны, ‑ая, ‑ае.
1. Які карыстаецца дзвюма мовамі. 
2. Складзены на дзвюх мовах. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зазвіне́ць, ‑ніць; 
Пачаць звінець. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нацыяналіза́цыя, ‑і, 
1. Пераход з прыватнай уласнасці ва ўласнасць дзяржавы зямлі, прамысловасць транспарту, банкаў і пад. 
2. Арганізацыя чаго‑н. на нацыянальнай аснове, сіламі данай нацыі. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папо́ўскі, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
самазадаво́лены, ‑ая, ‑ае.
Задаволены самім сабой, сваім дзеяннем, становішчам і пад. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
суцяша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; 
1. 
2. Быць суцяшэннем, аблягчэннем. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
задо́ўга, 
За многа часу перад чым‑н., да чаго‑н. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)