бе́мскі, ‑ая, ‑ае.
У выразе: бемскае шкло (дакладней багемскае шкло) — устарэлая назва тоўстага, буйнапамернага шкла высокай якасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
оргстекло́ (органи́ческое стекло́) аргшкло́, -ла́ ср. (аргані́чнае шкло).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
венецыя́нскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да Венецыі. Венецыянскія каналы.
•••
Венецыянскае акно гл. акно.
Венецыянскае шкло гл. шкло.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
растру́шчыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -шчыцца; зак. (разм.).
Раздрабіцца ад удару або пад моцным цяжарам.
Ад удару раструшчылася шкло.
|| незак. растру́шчвацца, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Сцякло́ ’шкло’ (брасл., Сл. ПЗБ; ст.-дар., Ск. нар. мовы), сцекло́ ’шкло лямпы’ (Арх. Вяр.), сцяклі́на ’аконнае шкло’ (Мат. Гом.), сцякля́нка ’шкляны слоік’ (ПСл, Мат. Гом., Ян.). Параўн. укр. скло, шкло, рус. стекло́, стараж.-рус. стькло, польск. szkło, старое польск. śćkło, чэш., славац. sklo, в.-луж., н.-луж. škla ’міска’, славен. stȇklo, серб.-харв. ста̏кло, скло̏, балг. стъкло, макед. стакло, ст.-слав. стькло. Прасл. *stьkIo лічыцца запазычаннем з гоц. stikls ’келіх’ яшчэ ў праславянскі перыяд з пераносам на агульную назву матэрыяла (Фасмер, 3, 753; Шустар-Шэўц, 1442- 1443; Скок, 3, 325; Борысь, 604; ЕСУМ, 5, 276). Гл. таксама шкло.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
сма́льта, -ы, ДМ -льце, ж. (спец.).
Каляровае непразрыстае шкло ў выглядзе кубікаў або пласцінак, якое выкарыстоўваецца пры мазаічных работах.
Карціна са смальты.
|| прым. сма́льтавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
растру́шчыць, -шчу, -шчыш, -шчыць; -шчаны; зак., каго-што (разм.).
Ударыўшы, націснуўшы чым-н., раздрабіць.
Р. шкло.
Р. косць.
|| незак. растру́шчваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. растру́шчванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
шкла... (гл. шкло...).
Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «шкло...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: шклавар, шклаграфія, шкларэзны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
драблёны, ‑ая, ‑ае.
Раздроблены, раскрышаны. Драблёнае шкло.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
крангла́с, ‑у, м.
Шкло для аптычных прыбораў.
[Ням. Kronglas.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)