нядо́бра, безас., у знач. вык.

1. Дрэнна, не па душы.

Усё яму н.

2. каму. Пра цяжкі фізічны або душэўны стан.

Што табе н., мая галубка? Можа вадзіцы вып’еш?

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыгнята́льны, ‑ая, ‑ае.

Які прыгнятае, выклікае цяжкі, змрочны настрой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэ́ній, ‑ю, м.

Цяжкі тугаплаўкі метал, падобны на плаціну.

[Ад назвы Рэйнскай вобласці Германіі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чы́зель, ‑я, м.

Цяжкі культыватар для глыбокага рыхлення глебы.

[Ад англ. chisel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лю́ты², -ая, -ае.

1. Злы, бязлітасны.

Л. вораг.

Л. звер.

2. перан. Вельмі моцны ў сваім праяўленні, невыказна цяжкі.

Лютая злосць.

Лютыя маразы.

|| наз. лю́тасць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

свінцо́вы, -ая, -ае.

1. гл. свінец.

2. перан. Цёмна-шэры, колеру свінцу.

Свінцовае неба.

3. перан. Цяжкі.

С. удар.

Свінцовая галава (пра боль і цяжар у галаве). Свінцовае маўчанне (панурае, гнятучае).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

галавало́мны, ‑ая, ‑ае.

Вельмі складаны, цяжкі для разумення. Галаваломная задача.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Нападоймішча ’цяжкі’ (ушац., Нар. сл.). Са спалучэння на і падоймішча, вытворнага ад падойм, падойма ’падыманне’ (Нас.), гл. падняць·, першаснае значэнне ’цяжкі, як падняць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вальфра́м, ‑у, м.

Хімічны элемент, цяжкі тугаплаўкі метал серабрыста-белага колеру.

[Ад уласн. імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

многапудо́вы, ‑ая, ‑ае.

Масай у многа пудоў; вельмі цяжкі. Многапудовая цыстэрна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)