Verbum

фтор, -у, м.

Хімічны элемент, бледнажоўты газ з рэзкім ядавітым пахам.

|| прым. фто́рысты, -ая, -ае.

хім...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. хімічны, напр.: хімапаратура, хімвалакно, хімзавод, хімкамбінат, хімсыравіна.

крэ́мній, -ю, м.

Хімічны элемент, які ўваходзіць у склад большасці горных парод.

|| прым. крэ́мніевы, -ая, -ае.

ура́н, -у, м.

Хімічны элемент, метал, які валодае радыеактыўнымі ўласцівасцямі.

|| прым. ура́навы, -ая, -ае.

Уранавая руда.

на́трый, -ю, м.

Хімічны элемент, мяккі шчолачны метал серабрыста-белага колеру.

|| прым. на́трыевы, -ая, -ае.

Натрыевая салетра.

ра́дый, -ю, м.

Хімічны элемент, серабрыста-белы бліскучы метал, які мае радыеактыўныя ўласцівасці.

|| прым. ра́дыевы, -ая, -ае.

вугляро́д, -у, М -дзе, м.

Хімічны элемент, які з’яўляецца асновай усіх арганічных рэчываў у прыродзе.

|| прым. вугляро́дны, -ая, -ае.

ма́гній, -ю, м.

Хімічны элемент, мяккі лёгкі серабрыста-белы метал, які гарыць яркім белым полымем.

|| прым. ма́гніевы, -ая, -ае.

ко́бальт, -а, М -льце, м.

Хімічны элемент, серабрыста-белы метал з чырванаватым адлівам.

|| прым. ко́бальтавы, -ая, -ае.

К. сплаў.