тро́шачку, прысл.

Разм. Тое, што і трошкі. Хоць бы трошачку ценю, Хоць бы кроплю вады, Хоць бы сівы арол Засланіў крыллем сонца! Панчанка. Нос быў трошачку задзёрты, але кірпатым яго нельга было назваць. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кару́злівы ’чалавек, ахвочы чапляцца хоць да каго, каб пачаць зваду ці бойку’ (КЭС, лаг.; Янк.). Гл. каруза.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гля́нуць сов., однокр. гля́нуть, взгляну́ть;

◊ г. хоць адны́м во́чкам — взгляну́ть хоть одни́м глазко́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дамаві́на ж., разг. гроб м.;

◊ хоць у ~ві́ну кладзі́ — хоть в гроб клади́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хва́таны: хоць у ла́таным, абы́ не ў ~ным посл. хоть бе́дно, да че́стно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Набо ’добра што’; Я люблю черную Гапочку, хоць єна маленька//Набо єна черненька (мазыр., Шн. 3). Гл. ниба.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

патрапята́цца, ‑пячуся, ‑печашся, ‑пачацца; зак.

Трапятацца некаторы час. Няхай бы ў таго манюкі сэрца хоць патрапяталася, хоць пабалела б трошачкі. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зрэ́шты

1. у знач. злуч. далучальнага. Злучае сказ (ці яго частку), абмяжоўваючы сэнс папярэдняга, у знач.: аднак, хоць і.

Раман цікавы, з. не ва ўсіх месцах.

2. у знач. пабочн. сл. Паказвае на раптоўную перамену гаворкі, на нерашучасць пры выказванні.

Ён там вельмі хваляваўся, як, з., і ўсе мы разам з ім.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хаця́

1. частица, уст. хоть;

ты х. апрані́ся цёпла — ты хоть оде́нься потепле́е;

2. частица, уст., см. хоць 8;

3. союз, см. хоць 2;

◊ хаця́ б не... — как бы не...

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Лы́сгабрусь ’хоць бы што’ (Бяльк.). Няясна. Мусіць, з лысы Габрусь. Параўн. выразі да й не лы́сы ’які бестурботна паводзіць сябе’ (Нас.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)