шасціго́ддзе, -я, мн. -і, -яў, н.

1. Тэрмін у шэсць гадоў.

2. чаго. Гадавіна падзеі, што была шэсць гадоў назад.

|| прым. шасцігадо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

малаўжыва́льны, ‑ая, ‑ае.

Які рэдка ўжываецца. Малаўжывальнае слова. Малаўжывальны тэрмін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памі́нкі, -нак.

Абрадавы абед у памяць памерлага пасля хаўтур або праз пэўны тэрмін з дня смерці.

Запрашаць родных на п.

Справіць п. па кім-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вэ́ксаль, -я, мн. -і, -яў, м.

Грашовы дакумент — пісьмовае абавязацельства заплаціць каму-н. пэўную суму грошай ва ўстаноўлены тэрмін.

Прад’явіць в.

|| прым. вэ́ксальны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гадавы́ годово́й; годи́чный;

г. дахо́д — годово́й дохо́д;

г. тэ́рмін — годово́й срок

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аспіра́нцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да аспіранта, аспірантуры. Аспіранцкі тэрмін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

этнало́гія, ‑і, ж.

Народазнаўства; у буржуазнай навуцы тэрмін супрацьстаўляецца апісальнай этнаграфіі.

[Ад грэч. éthnos — племя, народ і lógos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

меды́чны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і медыцынскі. Медычны тэрмін. Медычная дапамога.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уніве́рсум, ‑у, м.

Філасофскі тэрмін, які абазначае «усё існуючае», «сусвет як цэлае».

[Лац. universum — сусвет.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́зна, пазне́й, прысл.

1. Пад канец або пасля якога-н. часу.

Вярнуўся п. ўночы.

2. Не ў тэрмін, пасля ўстаноўленага ці патрэбнага часу.

Заявы падаваць ужо п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)