исполи́н во́лат, -та м., гіга́нт, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

квазиспециали́ст квазіспецыялі́ст, -та м., псеўдаспецыялі́ст, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

льнокомбина́т ільнокамбіна́т, -та м., (после гласных) льнокамбіна́т, -та м., лёнакамбіна́т, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

льнопу́нкт ільнапу́нкт, -та м., (после гласных) льнапу́нкт, -та м., ленапу́нкт, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ташну́ — пабочнае слова ’гэта ж трэба, такое дзіва’. З *то‑ж‑ну, гл. та (то), ж​(а), ну.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дагля́дчыца ж.

1. та, что присма́тривает (пригля́дывает, смо́трит, гляди́т, уха́живает) (за кем, чем);

2. досмо́трщица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

унты́, -то́ў (ед. унт, -та́ м.) и у́нты (род. унт, ед. у́нта, -ты ж.) у́нты́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шапту́ха ж.

1. зна́харка, колду́нья, шепту́ха;

2. (та, которая шепчется) шепту́нья;

3. (доносчица) шепту́нья, нау́шница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вилайе́т, вилая́т и велая́т вілае́т, -та м.; вілая́т, -та м.; велая́т, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пы́рта груб. ’нос’ (шчуч., Сл. ПЗБ). Няясна; магчыма, ад пы́рыць ’выпіраць, пучыць’ (гл.) з рэдкай суфіксацыяй ‑та (‑*ьta), параўн. пы́рка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)