промежу́точный праме́жны, праме́жкавы;
промежу́точное расстоя́ние праме́жная адле́гласць;
промежу́точная ста́дия праме́жная ста́дыя;
промежу́точная ста́нция праме́жная ста́нцыя;
промежу́точный слой праме́жны слой.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ста́нцыя ‘месца прыпынку транспартных сродкаў, вакзал’ (ТСБМ, Бяльк.), ‘кватэра, часовае жыллё, станцыя, заезны дом’ (Нас.), ста́нца ‘станцыя’ (Сл. Брэс.), ста́нцыя ‘тс’ (гродз., Сл. ПЗБ), ста́нцая ‘пакой, памяшканне’ (Сержп.), ста́нця ‘тс’ (Сл. рэг. лекс.). Ст.-бел. станция, станцыя ‘кватэра, месца пастою’, ‘абавязак утрымання праезджых службовых асоб’ (1545 г.) з ст.-польск. stancyja (Булыка, Лекс. запазыч., 190). Сучаснае слова таксама з польск. stancja ‘станцыя’, якое, па адной версіі, узыходзіць да італ. stanza ‘пакой, жыллё’, нар.-лац. stanzia (Мацэнаўэр, Cizí sl., 312; Брукнер, 513; Булыка, там жа), а па другой — з больш ранняга stacja ‘кватэра, заезны дом’ з назалізацыяй у выніку ўплыву слова стан (Слаўскі, JP, 38, 1958, 229; Дзікенман, RS, 21, 196, 139). Польск. Stacja < лац. statiõ стаянка, прыпынак’ (Брукнер, 512; SWO, 699). Гл. ЕСУМ, 5, 396.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
о́пытный
1. (о человеке) во́пытны, спрактыкава́ны;
2. (относящийся к опытам) дасле́дчы, до́следны;
о́пытная сельскохозя́йственная ста́нция до́следная сельскагаспада́рчая ста́нцыя;
о́пытное живо́тное до́следная жывёла;
о́пытное по́ле до́следнае по́ле.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абаро́тны в разн. знач. оборо́тный;
~ная ста́нцыя — ж.-д. оборо́тная ста́нция;
~ныя фо́нды — фин. оборо́тные фо́нды;
~ная ве́дамасць — бухг. оборо́тная ве́домость;
а. капіта́л — оборо́тный капита́л;
~ныя сро́дкі — оборо́тные сре́дства
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
электры́чны в разн. знач. электри́ческий;
~ная эне́ргія — электри́ческая эне́ргия;
~ная ста́нцыя — электри́ческая ста́нция;
~ная ля́мпачка — электри́ческая ла́мпочка;
○ ~ная дуга́ — электри́ческая дуга́;
~ная і́скра — электри́ческая и́скра;
э. і́мпульс — электри́ческий и́мпульс;
э. зара́д — электри́ческий заря́д
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
приёмный в разн. знач. прыёмны;
приёмный день прыёмны дзень;
приёмный экза́мен прыёмны экза́мен (іспы́т);
приёмная ко́мната прыёмны пако́й;
приёмная коми́ссия прыёмная камі́сія;
приёмная ста́нция радио прыёмная ста́нцыя;
приёмный сын прыёмны сын;
приёмная мать прыёмная ма́ці.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
коне́чный
1. кане́чны;
коне́чная величина́ мат. кане́чная велічыня́;
коне́чная дробь мат. кане́чны дроб;
2. (находящийся на конце) канцавы́;
коне́чная ста́нция желе́зной доро́ги канцава́я ста́нцыя чыгу́нкі;
3. (являющийся пределом) канчатко́вы;
коне́чная цель канчатко́вая мэ́та;
◊
в коне́чном счёте у канчатко́вым вы́ніку.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
оборо́тный
1. в разн. знач. абаро́тны;
оборо́тная ста́нция ж.-д. абаро́тная ста́нцыя;
оборо́тные фо́нды фин. абаро́тныя фо́нды;
оборо́тная ве́домость бухг. абаро́тная ве́дамасць;
оборо́тный капита́л эк. абаро́тны капіта́л;
2. (находящийся в обороте, на изнанке) адваро́тны;
◊
оборо́тная сторона́ меда́ли адваро́тны бок медаля́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пита́тельный
1. пажы́ўны;
пита́тельное вещество́ пажы́ўнае рэ́чыва;
пита́тельное блю́до пажы́ўная стра́ва;
пита́тельная по́чва прям. пажы́ўная гле́ба, перен. жыватво́рная гле́ба;
пита́тельные со́ки пажы́ўныя со́кі;
пита́тельная среда́ прям., перен. пажы́ўнае асяро́ддзе;
2. техн. сілкава́льны;
пита́тельная ста́нция сілкава́льная ста́нцыя;
пита́тельный кла́пан сілкава́льны кла́пан, сілкава́льнік;
пита́тельный насо́с сілкава́льная по́мпа;
3. (относящийся к кормлению) харчава́льны;
пита́тельный пункт харчава́льны пункт, пункт харчава́ння.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)