пристро́иться сов.

1. (устроиться) разг. прыла́дзіцца; прымасці́цца;

2. (на работу, службу) ула́дзіцца, уладкава́цца;

3. воен. прыстро́іцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Паме́сце ’асабістае (у адрозненне ад вотчыны) зямельнае ўладанне ў феадальнай Расіі да XVIII ст.’ (ТСБМ), поме́сцье ’месца, прытулак’ (ТС). З рус. поме́стье ’тс’. Ст.-рус. помѣстие ’зямельны надзел, які быў выдадзены за службу’ (у адрозненне ад вотчыны, якая была спадчынным уладаннем) < cловазлучэнне по мѣсту (Фасмер, 3, 323).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́служыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак.

1. Прабыць на службе пэўны тэрмін; праслужыць. Выслужыць у арміі дзесяць год.

2. што. Атрымаць за службу; заслужыць. Выслужыць персанальную пенсію. Выслужыць узнагароду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пристра́ивать​II несов.

1. (устраивать) разг. прыла́джваць; прымо́шчваць;

2. (на работу, службу) ула́джваць, уладко́ўваць;

3. воен. прыстро́йваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фео́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Гіст. У Заходняй Еўропе ў перыяд сярэдневякоўя — зямля, пасада ці даход, які атрымліваў васал ад свайго сеньёра як спадчыннае ўладанне за ваенную ці адміністратыўную службу.

[Ад лац. feodum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ула́дзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Станоўча вырашыцца, ажыццявіцца.

Справа ўладзілася.

2. Уладкавацца, асталявацца, стварыць неабходныя ўмовы для існавання; размясціцца, прыстроіцца.

У. на кватэры.

У. з харчаваннем.

3. Паступіць на работу, вучобу, службу і пад., заняць якое-н. месца, становішча (разм.).

У. на працу.

|| незак. ула́джвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. ула́джванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

устро́іць, -о́ю, -о́іш, -о́іць; -о́ены; зак.

1. што. Наладзіць, зрабіць, арганізаваць што-н.

У. ілюмінацыю.

У. аблаву.

У. вечарынку.

2. што. Учыніць, справіць.

У. скандал.

У. штуку (зрабіць што-н. недарэчнае, нечаканае; разм.).

3. каго (што). Уладкаваць, памясціць куды-н.

У. на службу.

|| незак. устро́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. устро́йства, -а, н. (да 1 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

навабра́нец, ‑нца, м.

Той, хто нядаўна, толькі што прызваны на ваенную службу. Навабранцы з заводаў і сёлаў У Чырвоную гвардыю йшлі. Прыходзька. Мы ўжо даўно не навабранцы, Мы памужнелі ў баях. Калачынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пристро́енный​II

1. (устроенный) разг. прыла́джаны, мног. папрыла́джваны; прымо́шчаны;

2. (на работу, службу) ула́джаны, уладкава́ны;

3. воен. прыстро́ены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перахваста́ць, ‑хвашчу, ‑хвошчаш, ‑хвошча; зак.

Разм.

1. каго. Адхвастаць, выхвастаць усіх, многіх. Ён .. перахвастаў за сваю цівунскую службу розгамі і бізунамі сотні прыгонных. Якімовіч.

2. што. Пабіць, пахвастаць усё, многае. Перахвастаць усе міскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)