Аслянец: «Аслянцы старцы, Чаго вы спазьнились» (Рам.). Магчыма, ад назвы в. Аслянка на Мсціслаўшчыне ці памылка замест асляпцы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Басаць ’рэзаць’, арго (Рам., IX, 5). Паводле Раманава (там жа), запазычанне з тат. мовы (дакладная крыніца не прыводзіцца).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ква́піцца ’мець жаданне, імкнуцца завалодаць чым-н.’ (ТСБМ, Сл. паўн.-зах., Шат., КЭС, лаг., Рам., Мал.). Гл. квапіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Курчы́ны ’жэрдкі ў хаце пад столлю, на якія вешаюць адзежу’ (Бяльк., Рам., Мат. Маг., Пал.). Да курчі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ты́кавец ‘той, хто спіхвае клопат на другога’ (Рам.). Да ты ці ты́каць1, 2 (паказваючы на іншага), гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ле́мезень, лемез, лёмент ’мова (тайная)’ (шкл., Рам. 9). Арго. З ідыш leimaden ’вучэнне, навукі’, leimed ’вучэнне’ (Фасмер, 2, 480).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ско́міць ‘скрыпець’: скоміл чабатамі (ваўк., Рам.). Рэдкая фіксацыя бяссуфікснага дзеяслова ад ском‑ у зыходным (“слыхавым”) значэнні. Гл. наступнае слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мане́р м. мане́р;

на м. — на мане́р;

на адзі́н м. — а) на оди́н лад; б) одного́ поши́ба;

на свой м. — на свой мане́р;

такі́м ~рам — таки́м мане́ром

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Кваты́рка ’адлегласць паміж бэлькамі столі’ (Шушк.), ’чацвярцінка’ (ТС), ’засовачнае шкло ў акне, фортачка’ (Грыг., Рам., Радч., Кос.). Параўн. кватэрай (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мудру́шкі ’від ягад’ (Рам. 8). Да му́дры1 (гл.). Аб суфіксе гл. Сцяцко, Афікс. наз., 125. Параўн. таксама мудра́нка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)