анальгі́н, ‑у, м.

Спец. Лекавы прэпарат, які абязбольвае, паніжае тэмпературу і дзейнічае як супрацьзапаленчы сродак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антыдэтана́тар, ‑а, м.

Прэпарат, які дабаўляецца ў бензін для папярэджання дэтанацыі ў рухавіках ўнутранага згарання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ёдафо́рм, ‑у, м.

Прэпарат еду — крышталічны жоўты парашок, які выкарыстоўваецца ў медыцыне як антысептычны сродак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жаўту́шнік, ‑у, м.

Лекавая расліна сямейства крыжакветных, з якой здабываецца прэпарат, што ўздзейнічае на сэрца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

метафо́с, ‑у, м.

Спец. Фосфараарганічны прэпарат, які прымяняецца для барацьбы са шкоднымі насякомымі ў сельскай гаспадарцы.

[Грэч. metaphrasis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пірамеі́н, ‑у, м.

Лекавы прэпарат (пірамідон з кафеінам), які знімае боль і зніжае тэмпературу ў хворага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аспіры́н, ‑у, м.

Медыцынскі прэпарат, белае крышталічнае рэчыва, якое суцішае боль і паніжае тэмпературу; ацэтылсаліцылавая кіслата.

[Ням. Aspyrin, фр. aspirine.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпрэпарава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Вырабіць прэпарат з чаго‑н. (для даследавання, лячэння і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сальварса́н, ‑у, м.

Прэпарат з арганічнага злучэння мыш’яку, які выкарыстоўваецца для лячэння сіфілісу, малярыі, зваротнага тыфу.

[Ням. Salvarsan.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сімазі́н, ‑у, м.

Разнавіднасць гербіцыдаў, прэпарат для знішчэння пустазелля ў садах, на кукурузных палях і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)