Verbum

пацые́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Хворы ў адносінах да ўрача, у якога ён лечыцца.

Прыняць пацыентаў.

|| ж. пацые́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

наду́маць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што і з інф.

Задумаць зрабіць што-н., прыняць якое-н. рашэнне.

Як надумала, так і зраблю.

|| незак. наду́мваць, -аю, -аеш, -ае.

зацве́рдзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., каго-што.

Канчаткова ўстанавіць, прыняць, афіцыйна аформіць.

З. праект.

З. на пасаду дырэктара.

|| незак. зацвярджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. зацвярджэ́нне, -я, н.

прапано́ва, -ы, мн. -ы, -но́ў, ж.

1. гл. прапанаваць.

2. Тое, што прапанавана, прапануецца.

Унесці прапанову.

Рацыяналізатарская п.

3. Просьба стаць жонкай.

Зрабіць прапанову.

Прыняць чыю-н. прапанову.

удачары́ць, -ру́, -ры́ш, -ры́ць; -ры́м, -рыце́, -ра́ць; -ро́ная; зак., каго (што).

Прыняць у сям’ю (дзяўчынку) на правах роднай дачкі.

|| незак. удачара́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. удачарэ́нне, -я, н.

пераўвасо́біцца, -блюся, -бішся, -біцца; зак.

Прыняць які-н. новы выгляд, вобраз, ператварыцца ў каго-, што-н.

|| незак. пераўвасабля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. пераўвасабле́нне, -я, н.

Здольнасць артыста да пераўвасаблення.