Verbum

рытуа́л, -у, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

1. Парадак абрадавых дзеянняў.

Р. пахавання.

2. Тое, што і цырымонія.

Воінскія рытуалы.

|| прым. рытуа́льны, -ая, -ае.

іера́рхія, -і, ж. (кніжн.).

Парадак падпарадкавання ніжэйшых (чыноў, званняў і пад.) вышэйшым па строга вызначаных ступенях.

|| прым. іерархі́чны, -ая, -ае.

Іерархічная лесвіца (ступені падпарадкавання).

ла́ва⁴, -ы, мн. -ы, лаў, ж.

Баявы парадак конніцы для адначасовай атакі з флангаў і тылу, а таксама атрад, пастроены для такой атакі.

Л. казакоў.

ранжы́р, -у, м.

1. Пастраенне ў калоне ваенных па росце (спец.).

Пастроіцца па ранжыры.

2. перан. Пэўны парадак у чым-н.

|| прым. ранжы́рны, -ая, -ае.

перабудава́цца, -ду́юся, -ду́ешся, -ду́ецца; -ду́йся; зак.

Змяніць парадак сваёй работы, напрамак сваёй дзейнасці, свае погляды.

П. пасля крытыкі.

|| незак. перабудо́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. перабудо́ва, -ы, ж.

акура́тны, -ая, -ае.

1. Які захоўвае парадак, дакладнасць; спраўны.

А. чалавек.

2. Старанна, спраўна зроблены, дакладны.

Акуратная работа.

|| наз. акура́тнасць, -і, ж. (да 1 і 2 знач.).

узо́рны, -ая, -ае.

1. гл. узор.

2. Які можа служыць прыкладам; дасканалы, паказальны.

У. парадак.

Узорная служба.

Узорна (прысл.) правесці сяўбу.

3. Тое, што і узорысты (разм.).

устанаві́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -но́віцца; зак.

Умацавацца, наладзіцца.

У горадзе ўстанавіўся парадак.

Устанавілася пагода.

|| незак. устана́ўлівацца, -аецца і устанаўля́цца, -я́ецца.

|| наз. устанаўле́нне, -я, н.

хуліга́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто груба парушае грамадскі парадак, займаецца хуліганствам.

|| ж. хуліга́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. хуліга́нскі, -ая, -ае.