волевыяўле́нне, ‑я, 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
волевыяўле́нне, ‑я, 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
іншапляме́нны, ‑ая, ‑ае.
Які належыць да іншага племені, 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каласа́льны, ‑ая, ‑ае.
Незвычайна вялікі, велізарны. 
[Фр. colossal.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
враг
1. во́раг, -га 
кла́ссовый враг кла́савы во́раг;
враг 
2. (дьявол) 
враг попу́тал нячы́сты (нячы́сцік, чорт) падбі́ў (падаткну́ў);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мо́кша, ‑ы, 
Адна з дзвюх этнаграфічных груп мардоўскага 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эрзя, ‑і, 
Адна з дзвюх этнаграфічных груп мардоўскага 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
этно́нім, ‑а, 
Назва нацыі, 
[Ад грэч. éthnos — племя, народ і ónyma — імя, назва.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выка́знік, -а, 
1. У граматыцы: галоўны член сказа, які абазначае дзеянне ці стан прадмета, выражанага дзейнікам.
2. Тое, што і выразнік.
|| 
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
цэзары́зм, ‑у, 
[Фр. césarisme ад лац. caesar — цар.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зні́зу, 
1. З ніжняга боку, унізе.
2. 
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)