сярэ́бранік I м. (мастер) сере́бряник, серебри́льщик

сярэ́бранік II м. (старинная монета) сере́бреник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ле́пта ж.

1. (монета) ист. ле́пта, -ты ж.;

2. (вклад) ле́пта, -ты ж., укла́д, -ду м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

імперыя́л I м., ист. (монета) империа́л

імперыя́л II м., уст. (верхняя часть конки, омнибуса и т.п.) империа́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зво́нкий зво́нкі; (громкий — ещё) гу́чны;

зво́нкий согла́сный лингв. зво́нкі зы́чны;

зво́нкая моне́та зво́нкая мане́та;

зво́нкая фра́за зво́нкая фра́за;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ходя́чий в разн. знач. хадзя́чы;

ходя́чий больно́й хадзя́чы хво́ры;

ходя́чее выраже́ние хадзя́чы вы́раз;

ходя́чая и́стина хадзя́чая і́сціна;

ходя́чее мне́ние хадзя́чая ду́мка;

ходя́чая моне́та хадзя́чая мане́та.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сце́рціся сов.

1. в разн. знач. стере́ться;

фа́рба сцерлася — кра́ска стёрлась;

на́дпіс сцёрся — на́дпись стёрлась;

мане́та сцёрласямоне́та стёрлась;

с. ў па́мяці — стере́ться в па́мяти;

2. (размельчиться) стере́ться, истере́ться;

3. разг. пропа́сть;

парася́ ~лася — поросёнок пропа́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зво́нкі I прил., в разн. знач. зво́нкий; зву́чный; (о высоком звуке, голосе — ещё) звеня́щий;

~кая пе́сня — зво́нкая пе́сня;

~кая струна́ — зво́нкая (звеня́щая) струна́;

з. го́лас — зво́нкий (зву́чный) го́лос;

з. зы́чнылингв. зво́нкий согла́сный;

~кая мане́та — зво́нкая моне́та

зво́нкі II, -каў (ед. зво́нка ж.) карт. бу́бны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проскочи́ть сов., в разн. знач. праско́чыць; (промчаться — ещё) прамча́цца;

он проскочи́л ми́мо меня́ ён праско́чыў (прамча́ўся) мі́ма мяне́;

ко́нный разъе́зд проскочи́л в лес че́рез го́рное уще́лье ко́нны раз’е́зд праско́чыў у лес праз го́рную цясні́ну;

моне́та проскочи́ла в щёлку мане́та праско́чыла ў шчы́ліну;

в корректу́ре проскочи́ло не́сколько оши́бок разг. у карэкту́ры праско́чыла не́калькі памы́лак.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

залаты́

1. прил., в разн. знач. золото́й; (поэт., уст.ещё) злато́й;

ы́я ро́ссыпы — золоты́е ро́ссыпи;

з. пярсцёнак — золото́е (злато́е) кольцо́;

2. в знач. сущ. (монета) золото́й;

з. запа́с — золото́й запа́с;

абяца́ць ~ты́я го́ры — обеща́ть (сули́ть) золоты́е го́ры;

а́я во́сень — золота́я о́сень;

а́я галава́ — золота́я голова́;

а́я мо́ладзь — золота́я молодёжь;

а́я сярэ́дзіна — золота́я середи́на;

о́е вясе́лле — золота́я сва́дьба;

о́е руно́ — золото́е руно́;

з. век — золото́й век;

ы́я ру́кі — золоты́е ру́ки;

ы́я сло́вы — золоты́е слова́;

а́я жы́ла — золота́я жи́ла;

з. дождж — золото́й дождь;

о́е дно — золото́е дно;

з. цяле́ц — золото́й теле́ц

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ста́рый в разн. знач. стары́;

ста́рая ло́шадь стары́ конь;

ста́рый друг стары́ друг;

ста́рые кни́ги стары́я кні́гі;

ста́рое удостовере́ние старо́е пасве́дчанне;

ста́рая и́стина стара́я і́сціна;

ста́рая моне́та стара́я мане́та;

ста́рый режи́м стары́ рэжы́м;

ста́рый текст стары́ тэкст;

ста́рый-преста́рый ве́льмі стары́;

по ста́рой па́мяти па старо́й па́мяці;

стар и мал стары́ і малы́;

Ста́рый свет Стары́ свет;

ста́рый конь борозды́ не по́ртит стары́ вол баразны́ не псуе́ (не скры́віць); у старо́й пе́чы аго́нь до́бра гары́ць; сі́вы, але́ ма́ю сі́лы;

ста́рого воробья́ на мяки́не не проведёшь старо́га лі́са не ашука́еш; старо́га вераб’я́ на мякі́ну не зло́віш.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)