Verbum

віско́за, -ы, ж.

1. Студзяністая клейкая цэлюлозная маса, з якой вырабляецца штучны шоўк, цэлафан і пад.

2. Штучны шоўк.

|| прым. віско́зны, -ая, -ае.

Віскознае валакно.

шчы́льнасць, -і, ж.

1. гл. шчыльны.

2. Маса цела, заключаная ў адзінцы яго аб’ёму (спец.).

Ш. вады.

○

Шчыльнасць насельніцтва — колькасць жыхароў на 1 км² плошчы.

торф, -у, м.

Шчыльная маса, якая ўтварылася з рэшткаў перагніўшых балотных раслін, выкарыстоўваецца як паліва, угнаенне і для розных тэхнічных мэт.

|| прым. тарфяны́, -а́я, -о́е.

пато́к, -у, мн. -і, -аў, м.

1. Імкліва цякучая водная маса, рака, ручай.

Бурны п.

Веснавыя патокі.

2. перан. Маса вадкасці, паветра, якая імкліва цячэ, распаўсюджваецца.

П. лавы.

П. газу.

П. святла.

П. слёз.

П. слоў.

П. бежанцаў.

3. Паточная вытворчасць (спец.).

Выраб матораў арганізаваны па прынцыпе патоку.

4. Частка агульнага саставу навучэнцаў, раздзеленых для правядзення якіх-н. заняткаў, экзаменаў.

Выпускнікі аднаго патоку.

фі́бра², -ы, ж. (спец.).

Трывалая папяровая маса, апрацаваная хімічным спосабам і спрасаваная, якая замяняе скуру, а таксама з’яўляецца ізаляцыйным матэрыялам.

|| прым. фі́бравы, -ая, -ае.

Ф. чамадан.

по́пел, -у, м.

Пылападобная шэрая маса, якая застаецца ад згарання чаго-н.

Выбіць п. з люлькі.

Ператварыцца ў п.

|| прым. по́пельны, -ая, -ае.

П. колер (светла-шэры).

мязга́, -і, ж.

1. Мяккая частка дрэва, што знаходзіцца паміж карой і драўнінай.

Сасновая м.

2. Маса, якая атрымліваецца пасля расцірання чаго-н.

Бульбяная м.

Вінаградная м.