круце́лька, ‑і, ДМ ‑льцы; Р мн. ‑лек; ж.

Разм. Жан. да круцель.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мату́лька, ‑і, ДМ ‑льцы; Р мн. ‑лек; ж.

Разм. Ласк. да матуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паручы́цель, -я, мн. -і, -яў, м. (спец.).

Той, хто прыняў на сябе паручыцельства.

|| ж. паручы́целька, ДМ -льцы, мн. -і, -лек.

|| прым. паручы́цельскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мучы́цель, -я, мн. -і, -яў, м.

Той, хто мучыць каго-н.

|| ж. мучы́целька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек (разм.).

|| прым. мучы́цельскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

барабу́лька, ‑і, ДМ ‑льцы; Р мн. ‑лек; ж.

Марская промыславая рыба сямейства султанкавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кі́лька, ‑і, ДМ ‑льцы; Р мн. ‑лек; ж.

Невялікая прамысловая рыба сямейства селядцовых.

[Эст. kilu.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цю́лька, ‑і, ДМ ‑льцы; Р мн. ‑лек; ж.

Дробная чародная рыба сямейства селядцовых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

не́прыяцель, -я, мн. -і, -яў, м.

Чалавек, які варожа адносіцца да каго-, чаго-н.

Нажыць сабе непрыяцеля.

|| ж. не́прыяцелька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паля́кі, -аў, адз. -ля́к, -а, м.

Заходнеславянскі народ, які складае асноўнае насельніцтва Польшчы.

|| ж. по́лька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек.

|| прым. по́льскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вяршы́цель, -я, мн. -і, -яў, м. (кніжн.).

Той, хто вяршыць што-н., распараджаецца чым-н.

В. лёсу.

|| ж. вяршы́целька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)