Verbum

руці́на, -ы, ж.

Боязь змен, кансерватызм і застой у справах, ладзе жыцця.

|| прым. руці́нны, -ая, -ае.

мана́х, -а, мн. -і, -аў, м.

Член царкоўнай абшчыны, які даў абяцанне весці аскетычны лад жыцця.

Жыць манахам (таксама перан.).

|| ж. мана́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак.

|| прым. мана́скі, -ая, -ае.

М. ўклад жыцця (таксама перан.: суровы, аскетычны). Манаская вопратка.

уце́шны, -ая, -ае.

Які прыносіць уцеху, радасны, прыемны.

Уцешныя моманты жыцця.

Уцешная мелодыя.

|| наз. уце́шнасць, -і, ж.

самагу́бства, -а, н.

Наўмыснае пазбаўленне сябе жыцця.

Пакончыць жыццё самагубствам.

|| прым. самагу́бны, -ая, -ае (спец.).

С. акт.

скон, -у, м.

Тое, што і скананне.

◊

Да (самага) скону (дзён, гадоў, жыцця) (разм.) — да (самай) смерці.

нелега́л, -а, мн. -ы, -аў (разм.).

Пра чалавека, які вядзе нелегальны лад жыцця або займаецца нелегальнай дзейнасцю.

нябы́т, -у, М -бы́це, м.

Адсутнасць быцця, існавання, жыцця.

◊

Адысці ў нябыт — не астацца ў памяці людзей.

прая́ва, -ы, мн. -ы, прая́ў, ж.

1. Незвычайнае здарэнне.

Што за п.!

2. З’ява, праяўленне.

Праявы жыцця.

дамастро́й, -ю, м.

Патрыярхальна-суровы і косны сямейна-бытавы ўклад жыцця.

|| прым. дамастро́еўскі, -ая, -ае.

Дамастроеўскія норавы.

эвалюцыяні́зм, -у, м. (кніжн.).

Вучэнне аб эвалюцыйным развіцці жыцця.

|| прым. эвалюцыяністы́чны, -ая, -ае і эвалюцыяні́сцкі, -ая, -ае.