я́рка-жо́ўты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. я́рка-жо́ўты я́рка-жо́ўтая я́рка-жо́ўтае я́рка-жо́ўтыя
Р. я́рка-жо́ўтага я́рка-жо́ўтай
я́рка-жо́ўтае
я́рка-жо́ўтага я́рка-жо́ўтых
Д. я́рка-жо́ўтаму я́рка-жо́ўтай я́рка-жо́ўтаму я́рка-жо́ўтым
В. я́рка-жо́ўты (неадуш.)
я́рка-жо́ўтага (адуш.)
я́рка-жо́ўтую я́рка-жо́ўтае я́рка-жо́ўтыя (неадуш.)
я́рка-жо́ўтых (адуш.)
Т. я́рка-жо́ўтым я́рка-жо́ўтай
я́рка-жо́ўтаю
я́рка-жо́ўтым я́рка-жо́ўтымі
М. я́рка-жо́ўтым я́рка-жо́ўтай я́рка-жо́ўтым я́рка-жо́ўтых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зялёна-бе́ла-жо́ўты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зялёна-бе́ла-жо́ўты зялёна-бе́ла-жо́ўтая зялёна-бе́ла-жо́ўтае зялёна-бе́ла-жо́ўтыя
Р. зялёна-бе́ла-жо́ўтага зялёна-бе́ла-жо́ўтай
зялёна-бе́ла-жо́ўтае
зялёна-бе́ла-жо́ўтага зялёна-бе́ла-жо́ўтых
Д. зялёна-бе́ла-жо́ўтаму зялёна-бе́ла-жо́ўтай зялёна-бе́ла-жо́ўтаму зялёна-бе́ла-жо́ўтым
В. зялёна-бе́ла-жо́ўты (неадуш.)
зялёна-бе́ла-жо́ўтага (адуш.)
зялёна-бе́ла-жо́ўтую зялёна-бе́ла-жо́ўтае зялёна-бе́ла-жо́ўтыя (неадуш.)
зялёна-бе́ла-жо́ўтых (адуш.)
Т. зялёна-бе́ла-жо́ўтым зялёна-бе́ла-жо́ўтай
зялёна-бе́ла-жо́ўтаю
зялёна-бе́ла-жо́ўтым зялёна-бе́ла-жо́ўтымі
М. зялёна-бе́ла-жо́ўтым зялёна-бе́ла-жо́ўтай зялёна-бе́ла-жо́ўтым зялёна-бе́ла-жо́ўтых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зялёна-бу́ра-жо́ўты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зялёна-бу́ра-жо́ўты зялёна-бу́ра-жо́ўтая зялёна-бу́ра-жо́ўтае зялёна-бу́ра-жо́ўтыя
Р. зялёна-бу́ра-жо́ўтага зялёна-бу́ра-жо́ўтай
зялёна-бу́ра-жо́ўтае
зялёна-бу́ра-жо́ўтага зялёна-бу́ра-жо́ўтых
Д. зялёна-бу́ра-жо́ўтаму зялёна-бу́ра-жо́ўтай зялёна-бу́ра-жо́ўтаму зялёна-бу́ра-жо́ўтым
В. зялёна-бу́ра-жо́ўты (неадуш.)
зялёна-бу́ра-жо́ўтага (адуш.)
зялёна-бу́ра-жо́ўтую зялёна-бу́ра-жо́ўтае зялёна-бу́ра-жо́ўтыя (неадуш.)
зялёна-бу́ра-жо́ўтых (адуш.)
Т. зялёна-бу́ра-жо́ўтым зялёна-бу́ра-жо́ўтай
зялёна-бу́ра-жо́ўтаю
зялёна-бу́ра-жо́ўтым зялёна-бу́ра-жо́ўтымі
М. зялёна-бу́ра-жо́ўтым зялёна-бу́ра-жо́ўтай зялёна-бу́ра-жо́ўтым зялёна-бу́ра-жо́ўтых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сцеблава́ты, ‑ая, ‑ае.

З вялікай колькасцю сцёблаў (пра расліны). Буялі жоўтыя сцеблаватыя кветкі. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Жбанкі, жбано́чкі ’гарлачыкі жоўтыя, Nuphar’ (Кіс., Сл. паўн.-зах.; Нар. лекс., 217). Як і гарла́чык (гл.), паводле формы (Нас., 153).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Гаршчо́кіжоўтыя гарлачыкі’ (Сл. паўн.-зах.). Да гаршчо́к (гл.); да матывацыі і формы мн. л. параўн. гарла́чык ’вадзяная лілія, банька’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

шалпаткі́, ‑ая, ‑ое.

Разм. Які шалпоча, шамаціць. Паперы шалпаткія, збольшага новыя, рознага колеру — зялёныя, сінія, цёмна-жоўтыя, ружовыя. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мірабе́ль, ‑я і ‑ю, м.

1. ‑я. Пладовае дрэва, падобнае на сліву.

2. ‑ю, зб. Дробныя жоўтыя плады гэтага дрэва.

[Фр. mirabelle, ад назвы мястэчка Мірабо на поўдні Францыі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакры́шаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад пакрышыць.

2. у знач. прым. Вышчарблены, выкрышаны. Зубы ў.. [Петрыка] усе жоўтыя, пакрышаныя. Жычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сцяжо́к, ‑жка, м.

Тое, што і флажок. У дзяжурным памяшканні Таня яшчэ раз агледзела ліхтарык, падрыхтавала зусім новенькія жоўтыя сцяжкі. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)